Atmanand Prakash Pustak 054 Ank 05 06

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
ત્રીશ વર્ષ સુધી સૌરભવાળા તરુવરોની શીતળ નાશ કરાવી રહ્યા છે, માટે ચેતે ! સાવધાન છાયામાં વિહરનાર માનવી, અખંડ અગ્નિ ઝરતા તડકા- બને ! જાગરૂક બને ! અને એ ધૂર્તોને માં તપે, પુષ્પની નાજુક શયામાં પોઢનાર માનવી, સામને કરે ? કંટક પર કદમ ભરે, લોખ્ખન સલામ ઝીલનાર માનવી, રંક આયેના અપમાન સહે. આ કાર્ય કેટલું પરં કદી ન ભૂલાય તેવો મનહર સ્વર ફરી ત્યાં ગુંજી છે ? એ તે અનુભવીનું હૈયું જ વેદી શકે તે આ રહ્યો–“હે દેવોને પણ પ્રિયજને ! આ જીવન કેવું વિરલ વિભૂતિનું હૈયું જ!
ક્ષણભંગુર છે તેનો વિચાર કરો. યૌવન પુષ્પની જેમ
કરમાઈ જનારું અસ્થાયી છે. સંપત્તિ વિજળીના ચમસાડા બાર વર્ષ સુધી મૌનપણે ઘોર તપશ્ચર્યા કરી.
કારાની પિઠે ક્ષણિક છે. વૈભવો સધ્યાને રંગની જેમ આ દિવસોમાં એમના પર અનેક વિષમ વિપત્તિનાં
અસ્થિર છે. સંયોગે મન્દિરની ધ્વજાની પેઠે અચળ વાદળાં એક પછી એક ઘેરાવા લાગ્યાં, છતાં એમણે
છે, આયુષ્ય પાણીના પરપેટની જેમ અશાશ્વત છે. ધ, સહિષ્ણુતા અને શાંતિપૂર્વક એમને પ્રસન્નમુખે
સંસારમાં માત્ર ધર્મ જ એક એ છે કે જે સ્થાયી, આવકાર આપ્યો.
અચલ, શાશ્વત છે. આ ઉત્તમ ધર્મ પામ્યા માટે - આમ અનેક યાતનાઓના દાવાનળમાં આ તેજસ્વી ધમધતાને છોડવી જ પડશે. ધર્માધતાને છોડ્યા વિના વિરલ વિભૂતિના કર્મો બળીને રાખ થયાં અને એમનો સત્ય ધમ મળવો મુશ્કેલ તે શું પણ અશક્ય છે ! અનન્ત સૂર્યને ઘેરાવા પ્રકાશથી ચમકતે આમાં ધમધતાએ સત્ય ધર્મને ગુંગળાવી નાખ્યો છે. માનપ્રકાશ ઊડ્યો. કેવલ્ય વ્યાપી રહ્યું અને અન્ધકારને વોને અન્ય બનાવ્યાં છે. આ અધતામાંથી કલહ અને નિતાન્ત નાશ થયો. પૂર્ણ આત્માના પ્રકાશથી દિશાઓ કંકાસનું સર્જન થયું છે. આ ધર્માન્યતાથી મહાયુદ્ધો વિલસી રહી. આ રળિયામણા સમયે એમના મુખ થયાં છે. માનવી, માનવીને શત્રુ થયો છે. આ જ કમળ પર નિર્દોષ આનન્દ, વિધવાત્સલ્ય ને પ્રશાન્ત અબ્ધતાને લીધે જ્ઞાન પણ અજ્ઞાનમાં ફેરવાઈ ગયું છે. ગાંભીર્યને ત્રિવેણી સંગમ જાગ્યો !
હિંસા પણ અહિંસાને નામે પ્રગટી છે. પાપ પણ સાડાબાર વર્ષ સુધી સેવેલા મૌનનું દિવ્ય તેજ પુણ્યના નામે વતું થયું છે. અધર્મ પણ ધર્મને આ વિરલ વિભૂતિના શરીરના રોમાંચોદારા ફવાજાની બહાને પ્રગટ થયા છે માટે સત્ય ધર્મ મેળવવાને જેમ વસુંધરા પર પ્રકાશ પાથરી રહ્યું. વર્ષોને અને અમોઘ ઉપાય બતાવું છું તે પ્રમાદ ત્યજી સાંભળે! એમની મેઘ ગંભીર મંજુલ ધ્વનિ સાંભળીને શું દેવો
જીવન વિકાસને અમૂલ્ય ઉપાય અનેકાન્તવાદ છે. કે શું દાન, શું માનો કે શું અજ્ઞ પ્રાણીઓ;
અનેકાન્તવાદની કેસેટી પર ધર્મની પરીક્ષા સુંદર રીતે બધા એમની નિકટમાં આવવા લાગ્યાં. એમને ઉપદેશ
થઈ શકે છે, માટે જીવનમાં અનેકાન્તવાદ કેળવે, એના સાંભળવા એ બધાં અધીર બન્યાં.
વડે વિશ્વાત્મય કેળવો. એકએકનો સમન્વય સાધે. ' આ વિરલ વિભૂતિએ મેઘ ધારાની પેઠે ઉપદેશ અનેકાન્ત એ પૂર્ણ દૃષ્ટિ છે. એના વડે વિશ્વમાં રહેલા પ્રારં –મહાનુભાવે ! જાગો ! વિલાસની સત્ય તોનું ગાણું કરો, અનેકાન્તવાદ એ સાચો મીઠી નિદ્રામાં કેમ પડ્યા છો? તમારું ન્યાયાધીશ છે ! એ જ વિશ્વને નિષ્પક્ષપાત સાચી અને આત્મિક ધન લૂંટાઈ રહ્યું છે. કોધ, માન, પૂર્ણ ન્યાય આપશે. એ અસત્યના કાળા પડદાને ચીરી માયા અને લાભ આ ચાર મહાન ધૂર્ત છે. નાખશે અને સત્યના દર્શન કરાવશે. અનેકાન્તવાદને એ તમને મેહની મદિરાનું પાન કરાવી, સ્યાદાદ કહે કે સાપેક્ષવાદ કહો, બધું એક જ છે. આ તમારા જ હાથે તમારી અમૂલ્ય સંપત્તિઓને અનેકાન્તવાદની દષ્ટિ જ્યાં સુધી કે વનમાં નહિ આવે