________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ન્યાયરનાવલિ. એ
(ગતાંક પૃ. ૫૭ થી શરૂ.) લેખક–મુનિ મહારાજશ્રી ધુરન્ધરવિજયજી. (૧૦).
બીજા જે જડ અને મૂર્ણ આત્માઓ છે તે અક્ષિપાત્ર થાય છે ?
દેહના બીજા અવયની જેમ ગમે તેટલા કર્મ અલિપ-એટલે આંખરૂપી વાસણ. દેડમાં દળ વળગે તો પણ ઉદ્વિગ્ન થતા નથી. તેને અનેક અવયે છે તેમાં આંખ એ સૌથી વધારે છે
દૂર કરવા કાંઈ પણ ઉદ્યમ કરતા નથી. અનાદિ સચેતન અવયવ છે. આંખને હિસાબે બીજા પરિણતિથી કરતા હોય તે કર્યા જ કરે છે. અવયે જડ છે. રજનો કણ પણ આંખમાં ન
આ તે કમ રજથી થતાં દુખનું પણ વાસ્તવિક પડે તો આંખ ઉજિત થઈ જાય છે. આંખને ભાન એ આત્માઓને હોતું નથી. ખબર પડે છે. તે તેને ખેંચ્યા કરે છે. બીજા ગભાળ્યમાં ઉપર પ્રમાણે આ ન્યાય અવયવ ઉપર ગમે તેટલા રજકણ પડે તે ઉપયોગ કરતાં કહ્યું છેપણ તેને જાણ થતી નથી. જાણ થાય છે તો gવમિમના સ્ત્રોતો વિકતં શનિતે તેને તેવી પીડા કરતા નથી કે જેથી તેને તમે પ્રતિષ્ઠામવા નથતિ / ? દૂર કરવા તુરત જ યત્ન કરાય. આંખમાં એમ અસિપત્રવીut fહ વિદ્યાનિતિ થોwતતુંચાલતું નથી. તેમાં પડેલો એક કણ પણ દક્ષિપગે થતા પર સુવ્રથતિ, ન વાપુ આત્માને બેચેન બનાવી દે છે. જ્યાં સુધી તેને પાત્રાવ વેવમતાન સુવાક્ષિyત્રવાહi - દૂર કરવામાં ન આવે ત્યાં સુધી બીજું સૂઝતું જિનમેવ શિશ્નતિ, નેતાં પ્રતિપત્તાત્ | નથી. તે રજ દૂર થાય ત્યારે જ શાન્તિ વળે છે. ગસત્રની મણિપ્રભા નામની વૃત્તિમાં, આ વાસ્તવિક હકીકત છે.
ન્યાયભાષ્ય ઉપરની વાચસ્પતિમિશ્રવિરચિત - આ ન્યાયનો ઉપયોગ આધ્યાત્મિક વિચા- તાત્પર્ય ટીકામાં, માધ્યમિક વૃત્તિમાં, યોગરણામાં વિશેષ કરવામાં આવે છે. બે પ્રકારના વાતિક વગેરે ગ્રન્થમાં પ્રસંગે પ્રસંગે આ આત્માઓ છે. તેમાં કેટલાક મૂખ-જડ–અજ્ઞાની ન્યાયનો ઉપયોગ કરે છે. છે અને બીજા સમજુ-જ્ઞાન-વિદ્વાન છે. જે
આત્માને અક્ષિપાત્ર સમો બનાવીને કર્મ જ્ઞાની છે તે અક્ષિપાત્ર સમા છે. તેમના આમાં ઉપર ચૅટેલ સહજ પણ કર્મ રજની તેમને
રજેને દૂર કરવા સતત યત્નશીલ બનવું એ જ ખબર પડે છે. તે તેમને ખેંચ્યા કરે છે. તેને
ન્યાયનું વાસ્તવિક રહસ્ય છે. આ ન્યાયની દૂર કરવા તેઓ સતત સયત્ન રહે છે. જ્યાં
ખરેખરી સમજ પણ એજ છે. સુધી તે દૂર ન થાય ત્યાંસુધી તેમને ચેન પડતું પત્રકાર , જૂથનાવવાં વાત છે નથી. તે દૂર કર્યા પછી જ નિરાંત વળે છે. વર્મપૂરીમાય, ઘનિત વિમરું II
For Private And Personal Use Only
