Agam Sutra Satik 41A Oghniryukti MoolSutra 2a

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 144

मृलं-५८
वृ. पात्रग्रहण दर्शित-अनोपदिष्टे सति लेपषणाऽपि खलूक्त व द्रष्टव्या, नरमादानयन लेपनं पात्रस्य यतनया कत्र्तव्यम् । अत्राह पर:मू. (५९९) हत्थोवधाय गंतूण लिंपणा सोसणा य हत्थंमि ।
सागारिए पभुजिंघणा य छक्कागजयणा य॥ वृ. यदि नाम पात्रं लिप्यते निप्यतां नाम. किन्तु तंत्रव शकटसमीपं गत्वा लिप्यतां यता लेपानयने हस्तस्यापघातो वाधा भवति, अथवा हस्तेन यदि लेप आनीयते ततः संपातिमसत्त्वानामपघातो भवति. तस्मादभत्वा पात्रकलेपन कार्य, एवमुक्त आचार्या भणिष्यन्ति, यथा त्वदीयऽपि पक्षे आत्मोपघातादि भवत्येव । तथा पुनरपि पर एवं भणति तत्पात्रकं लेपयित्वा पुनश्च शोषणा हस्तव्यवस्थितस्य पात्रकस्य कार्या. येन सानिक्षेपदोषः परिहतोभवति, आचार्योऽप्यत्र प्रत्युत्तरं ददाति. यदत हस्ते ध्रियमाणेन पात्रकेण आत्मोपघातादया दोषा भवन्ति तस्मात्पात्रकं हस्तेन शोषणीयं लेपश्च आनयनीयः, तत्र च लेपार्थं गच्छन समाधः कदाचिदापन्न एव यागारिए'त्ति सागारिकः शय्यातरस्तच्छकटानि यदि पश्यति ततस्तेष्वेव लेप गृह्णाति. न तत्र गृह्णतः शय्याप्तरपिण्डदोषो भवति. 'पभुत्ति तेन साधुना लेपं गृह्णता यस्तेषां शकटानां प्रभुः मपृच्छनीयः अप्रच्छने दोषा भवन्ति तथा लेपस्यजिघ्रण कर्त्तव्यं. किमय कटुरका ?, तथाषट्काययतना च कार्या, इत्येतत्सर्वं वक्ष्यति।
इदानीं एतामेव गाथां भाष्यकारो व्याख्यानयति, तत्राद्यावयवव्याचिख्या-सयाऽऽहमू. (६००) चोदगवयणं गंतूण लिंपणा आनने बहू दोसा।
संपाइमाइधाओ अतिउचरिए य उस्सग्गो॥ [भा. १९८] वृ.चोदकस्यवचनं, किंत?, गत्वालेपनंपात्रकस्यकर्त्तव्यं, यतआनयनेलेपस्यबहवोदोषाभवन्ति, कथं?.यदितावद्धस्तेनानीयतेलेपस्ततोहस्तस्यबाधोपजायते, तथासंपातिमसत्त्वघाताभवति.अत्युन्द्ररित च तत्र लेप उत्सर्गः' परिष्ठापनं भवति तत्र चासंयमस्तस्मात्तत्रैव गत्वा लिम्पतु । एवमुक्ते सत्याह गुरुः मू. (६०१) एवंपि भाणभेओ वियावडे अत्तणो य उवघाओ।
नीसंकियं च पायंमि गिण्हणे इहरहा मंका || [भा. १९९] मू. (६०२) जइतेहत्थु वधाओ आनिजतलि होइ लेवलि । पडिलेहणाड चिट्टा तम्हा उन काइ कायव्या॥
(प्र.२६] वृ. एवमपि गत्वाभाजन लिम्पतो भाजनभेदो भवति, च्याप्तस्य च-आक्लस्य पात्रकलेपने गन्त्र्याचलन सत्यात्मापधातो भवति, तथा प्रकटं तंत्रव पात्रे लेपग्रहणं कुर्वतो निःशङ्कलोकस्य भवति तदुततऽशुचयः यनाशचिना लंपेन पात्रकलेपनं कुर्वन्ति । इहरहासंक'नि इतरथा यदि नत्पात्रं तत्र प्रकट न लिप्यते तता लोकस्य शङ्कव कवला भवति, यदत न विद्मः किमप्यनेन लेपनते करिष्यन्ति ?, ततः प्रतिश्रय एवागत्य लेपना कर्तव्या। मू. १६०३) चोएइ पुणो लेवं आनेउं लिंपिऊण तो हत्थे। अच्छउ धारेमाणो सद्दवनिक्खेवपरिहारी ||
(भा. २००] वृ. अत्र परः पुनरपि चोदयति एवं नामानीय लेपमाश्रय लिम्पतु पात्रकं, किंतु लेषयित्वा ततो हस्ते लिप्संस धारयस्तिष्ठतु यावत्तद्धस्तस्थितमेव शोषमुपयाति. किं कारणं?, यतो यूयं सद्रवनिक्षेपपरिहारिणः' सद्रवस्य निक्षेपः सद्रवनिक्षेपस्तं परिहर्तुशीलं येषांभवतां ते सद्रवनिक्षेपपरिहारिणः, एतदुक्तं भवति-पात्रकं For Private & Personal Use Only