Agam Sutra Satik 41A Oghniryukti MoolSutra 2a

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 186

मूल ८२०
१८३
एमेव उग्गहमिवि मा संकुडणे तसविनासा॥
भा. २.७२] वृ. हस्तरथे पतगृहेऽवनमतः शिरसः प्रपतेयः प्राणिनः कदाचिदत- शिरः प्रथममेव प्रमार्जयेत. एवमेव पतदगृह प्रमार्जनं कृत्वा प्रदर्शयभक्तादि. किं कारण ?-'मा संकुडणे तसविणासो'त्ति मा भूत्सङ्कोचने सति पटलानां त्रसादिविनाशो भविष्यत्यतः प्रमृज्य पतदभहं भक्तं पदर्शयतीति।। मू. (८२१) काउंपडिग्गहं कग्यलंभिहं च ओणमित्ताणं। भत्तं वा पानं वा पडिसिज्जा गुरुसगासे ॥
[भा. २७३] वृ. कृत्वा पतद्ग्रलं करतले अर्धं च शरीरस्यावनम्य पुनर्भक्तं वा पानं वा प्रदर्शयत गुरुसगासे इति ॥ म. (८२२) ताहे य दुलारोइय भत्तपान एसणमनेसणाए उ।।
अट्टस्यासे अहवा अनुग्गहीदाउ झाएना ।। [भा. २७४] वृ. ततः कदाचिद्रालोचित भक्त पानं भवति. 'नट्ट वलं चलं' इत्येवमादिना प्रकारेण, तथैषणादोषः कदाचित मूक्ष्मःकृतो भवति, अनेषणादोषी वा कश्चिदजानता. ननश्चैतषां विशुन्द्रयर्थमष्टोच्छवास-नमस्कार ध्यायेत. अथवा अनुग्रहादी'-ति अथवाउनुग्रहादिध्यायेत. "जड़ मे अनुग्गह कुज्जा साहू हृज्नामि तारिओ" इत्येवमादि गाथाद्धयं कायोत्सर्गस्थो विशुद्धथं ध्यायत, उत्सायं च कायोत्सर्ग ततः स्वाध्यायं प्रस्थापयेत् । एतदेवाहमू. (८२३) विनएण पट्टवित्ता सज्झायं कुणइ तो महुत्तागं।
पुवभणिया य दोसा परिस्समाई जढा एवं ॥ वृ. विनयेन प्रस्थाप्य स्वाध्यायं योगविधाविव तत-स्वाध्यायं मुहर्तमानं करोति, जधन्यतो गाथात्रयं पठति. उत्कृष्टतश्चतुर्दशापि सूक्ष्माणप्राणलब्धिसंपन्नोऽन्तर्मुहर्तेन परावर्त्तयति, एवं कुर्वता पूर्वभणिता दोषा 'धातुक्षोभे भरणं' मित्येवमादयः तथा परिश्रमादयश्च दोषा 'जढाः'त्यक्ता भवन्तीति ।। म. (८२४) दविहो य होइ साह मंडलिउवजीवओ य इयरोय।
___मंडलिमवजीवंता अच्छइ जा पिंडिया सव्वे ॥ व. स च साधुदिप्रकारो-मण्डल्यपजवीकः इतरश्च-अमण्डल्युपजीवक-, तत्र यो मण्डल्युपजीवकः साधुः सोऽटित्वा भिक्षां तावत्प्रतिपालयति यावत् 'पिण्डिताः' एकीभूता- सर्वेऽपि साधवो भवन्ति, पुनश्च सतैः सह भङक्ते। म. (८२५) इयरोवि गुरुसगासं गंतूण भणइ संदिसह भंते।
पाहणगस्ववगअतरंतबालवुवाणयहाण ॥ द. इतरोऽपि' अमण्डल्युपर्जीवकः तत्र यो मण्डल्युपर्जावकः स साधुगुरुमगासं गत्वा तमेव गुरु भणति-यथा हे आचार्याः । संदिशत-ददत यूयमिदं भोजनं प्राधूर्णकक्षपकअतरन्तबालवृद्धशिक्षकभ्यः • साधुभ्य इति । पुनश्च भू. (८२६) दिन्न गुरहिं तसिं सेसं भुजेज्ज गुरुअणुन्नायं ।
गुरुणा संदिट्टी वा दारं सेसं तओ भंजे॥ वृ. एवमुक्तन सता गुरुणा दत्त गति तेभ्यः प्राधूर्णकादिभ्यो यच्छेषं तद् मुनीत गुरुणाऽनुज्ञाते सति. यदिवा गुरुणा सन्दिष्टः' उक्तःयदुतत्वमेवप्राधूर्णकादिभ्यः प्रयच्छ.एवमसौ साधर्मणितःसनदत्त्वाप्राधूर्णकादिभ्यस्ततःशषं यद् भक्तं तदभुङ्क। एवं न केवत्नमसौप्राधूर्णकादिभ्या ददाति अन्यानपिसाधून्त्रियति,