Agam Sutra Satik 41A Oghniryukti MoolSutra 2a

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 200

मृलं-९१३
१९७ भक्ते गुरुणा च सन्दिष्टः' उक्तः यद्त आह्वयाचाम्लादीन साधून येन तेभ्यो दीयते, पुनधासौ रत्नाधिक: सन्दिष्टः सन् चतुादीन साधून व्याहरति। स च व्याहरनेतान्न व्याहरति. मोहचिकित्सार्थ य उपवासिकः स्थितस्तं न व्याहरति. तथा विकृष्टतपसं साधु न व्याहरति, विकृष्टतपश्चाष्टमादारभ्य भवति, तस्य कदाचिद्देवता प्रातिहार्य करोति अतस्तस्य न दीयते, ग्लानश्च ज्वरादिनातंच नव्याहरति. आत्मलब्धिक चनव्याहरति, एताननन्तरोदितान् साधून मुक्त्वा शेषान गत्वा भणति, यदत आचार्या व्याहरन्ति युष्यमान, तेषां च मध्ये यश्चतुर्थादिक आकारितः स आकर्ण्य किं करोति ? इत्याह-अनतिलङ्घयन् गुरोराज्ञामागत्य वन्दित्वाभणति तमाचार्ययदत-संदिशत यूयं. आचार्योऽपि भणति-भुञ्जीत, सोऽपि भणति-जंसरति तत्तिअं भुआमि, शेष यदुवरितं तत्तस्यैव यस्य सत्कः प्रतिग्रहकः पुनश्च स एव परिष्ठापयतीति अथासौ साधुरेवं न भणति यदुत 'जं सरइ तत्तिअं' ततस्तस्य एवमभणतस्तस्यैव यच्छेषं भक्त मुद्वरितं तद्भवति, स एव 'विवेचकः' परिष्ठापक इत्यर्थः, भणिते तु एवं “जावइयं सरह तावइयं सरामी"ति, ततस्तस्यैव साधार्यस्य सत्कः पतदग्रहकः समर्पणीयः पुनः स एक कल्पं ददाति। अयं प्रवचनस्य पूर्वोक्त उपदेशः। अथ यदुद्वरितं तत्सर्व भुते , ततस्तस्मिन भुक्ते सति तस्य पात्रकस्य प्रथमकल्पं ददाति, कृते च तस्मिन् प्रथमकल्पे तस्यैवसाधोर्यस्यसत्कः पतद्ग्रहकस्तस्यैव तत्पात्रक ददाति' समर्पयतीत्यर्थः, अर्थतन्न ब्रूते यदुत जावइय सरइ तावइयं सारेमित्ति, ततः जावतिअंति अभणिते सति तस्यैव साधोर्यः परिस्थापनिकभोक्ता तस्यैव यदद्वरितं शेषं तत्परित्याज्यं भवति । इदं च पूर्वोक्तस्यैव व्याख्यानं द्रष्टव्यं न तु पुनरुक्त मिति। कीदृशं पुनचतुथोंपवासिकादेः परिठापनिकं कल्पते?, अत आह. मू. (९१४) विहिगहिअं विहिभुत्तं अइरेगं भत्तपान भोत्तव्वं ।
विहिगहिए विहिभूत्ते एत्थ य चउरो भवे भंगा॥ मू. (९१५) उम्गमदोसाइजढं अहवा बीअंजहिं जहापडिअं। इय एसो गहणविही असुद्धपच्छायणे अविही ||
[भा. २९५] मू. (९१६) कागसियालक्खइयं दविअरसं सव्वओ परामट्ट।
एमो उभवे अविही जहगहिअं भोयणमि (भुंजओ य) विही ।। मू. (९१७) उच्चिणइ च विट्ठाओ कागो अहवावि विक्खिरइ सव्वं ।
विपेक्खड य दिसाओ सियालो अन्नोन्नहिं गिण्हे ॥ भा. २९६] मू. (९१८) सुरहीदोच्चंगट्टा छोढणं दवं तु पियइ दवियरसं।
हट्ठोवरि आमटुं इय एसो भुंजणे अविही ।। [भा. २९७] मू, (९१९) जह गहिअं तह नीय गहणविही भोयणे विही इणमो।
उकोसमनुक्कासं समकयरसंतु भुजेज्जा ।। . [भा. २९८] मू. (९२०) तइएवि अविहिगहिअंविहभित्तं तं गुरूहिऽणुनायं।
__ सेसा नाणुन्नाया गहणे दत्ते य निन्नुहणा।। [भा. २९९ मू. (९२१) अहवावि अकरणाए उवट्टियं जाणिऊण कल्लाणं । घट्टेउं दिति गुरू पसंनविनिवारणट्टाए।
[भा. ३००] वृ. विधिनोद्गमदोषादिरहितं सारासारविभागेन च यन्न कृतं पात्रके तद्विधिगृहीतं, तथा विधिभुक्तं' कटकच्छंदन प्रतरच्छदादिना वा यदभुक्तं तद्विधिभुक्त मुच्यते, तदेवंविधं विधिगृहीतं विधिभुक्तं च