________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
आचा०
॥३७९॥
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
पोताने वधारे पण न आवे; ते ध्यानमा राखीने ले, आ हुं मारी बुद्धिथी नथी कहेतो; परंतु जिनेश्वरे आ उद्देशाथी मांडीने हवेपछीनुं बधुंए बतावे छे ते कहे छे:
ते जिनेश्वर चोत्रीस अतिशययुक्त केवळ ज्ञानीए अर्धमागधी भाषामां कहुँ छे, अने बधी भाषावाळाजाणे, तेवा शब्दोमां देवतामनुष्यनी सभामां कं. आवुं सुधर्मास्वामी जंबूस्वामीने कहे छे:
तथा वस्तु मळतां मने वस्त्र-आहारनो लाभ थयो. हुं लब्धिमान छं, एवो अहंकार न करेः तेम याचवा छतां मळे तो, दीन पण बने; एटले वस्तु न मळतां खेद न करे के, मने धिकार छे ! हुं मंदभागी छु ! के, सर्वने सर्व वस्तु आपनार दातार होवा छतां, मने नथी मळतुं. तेथी साधुए लाभ अलाभमां मध्यस्थपणुं राखवं. कां छे के:--
“लभ्यते लभ्यते साधु, साधुरेव न लभ्यते । अलब्धे तपसो वृद्धिर्लब्धे तु प्राणधारणम् ॥ १ ॥” मळे तो सारं, अनेन मळे तोपण सारूं. कारण के, न मळेतो, न भोगववाथी तपश्यानो लाभ थशे अने मळवाथी माणनुं धारण थशे. आप्रमाणे पिंडपात्र, वस्त्रोनी एषणा बतावी छे" हवे वधारे न संघरे ते कहे छे. घणुं मळे तो मोह न करे; अने वधारे लइने राखी न मुके; एटले थोडो पण संग्रह न करे. जेम आहार बधारे न ले, तेम संयम ऊपकरण करतां वधारे वस्त्रपात्र विगेरे न ले, ते सूत्रमां कनुं छे के:--
For Private and Personal Use Only
सूत्रम् ॥३७९॥
