Book Title: yashovijayjinu Jivan Ane Temnu Gujarati Sahitya
Author(s): Buddhisagarsuri
Publisher: Jain Shwetambar Murtipujak Boarding
View full book text
________________
અધર વિદ્યુમ સ્મિત ફૂલડાં, કુચલ કઠીન વિશાલ; રામા દેખી ન રાચીએ, એ વિષવેલી રસાલ.
પાપ. ૩ પ્રબલ જવલિત અયપુતલી, આલિંગન ભલું તંત; નરક દુઆર નિતંબિની, ધન સેવન એ દુરંત.
૫૫. ૪ દાવાનલ ગુણ વન તણ, કુલમશી કૂર્ચક એહ; રાજધાની મહાયની, પાતક કાનન મેહ.
પાપ. ૫ પ્રભુતાએ હરિ સારિખ, રૂપે મદન અવતાર; સીતાયેરે રાવણ યથા, છેડો તુમે નરનાર.
પા૫, ૬ દશશિર રણમાંહે રેલિયા, રાવણ વિવશ અનંબ, રામે ન્યાયેરે આપણે, રોગો જગ જય થંભ.
પાપ. ૭ પાપ બંધાએરે અતિ ધણાં, સુક્ત સકલ ક્ષય જાય, અબ્રહ્મચારિનું ચિંતવ્યું, કદીય સફળ નહિ થાય.
પા૫. ૮ મંત્રફળે જગ જશ વધે, દેવ કરેરે સાનિધ્ય, બ્રહ્મચર્ય ધરે જે નરા, તે પામે નવનિધ.
પાપ. ૮ શેઠ સુદર્શનને ટળી, શૂળી સિંહાસન હોય, ગુણ ગાયે ગગનેરે દેવતા, મહિમા શિયળને જોય. પાપ. ૧૦ મૂળ ચારિત્રનું એ ભલું, સમકિત વૃદ્ધિ નિદાન, શીળ સલિલ ધરે જિકે, તસ હોય સુજસ વખાણ.
પાપ. ૧૧ શ્રીમદ્ ઉપાધ્યાયજી બાલ્યાવસ્થાથી બ્રહ્મચારી હતા. બ્રહ્મચર્ય પાળવાથી થતા ગુણેનો તેમણે અનુભવ ર્યો હતો તેથી તે મહાપુરૂષ ખરેખર વ્યભિચાર આદિ દેથી થતા કુકાયદાને વર્ણવી લોકોને બ્રહ્મચર્ય તરફ આકર્ષે છે. ગૃહસ્થાવાસમાં પુરૂષ ખરેખર પરસ્ત્રી કામી થઈને તથા લંપટ થઈને બ્રહ્મચર્યથી ભ્રષ્ટ થાય છે, તેમજ સ્ત્રીઓ પરપુરૂષથી લંપટ થઈને બ્રહ્મચર્યથી ભ્રષ્ટ થાય છે. શીયળ અથવા બ્રહ્મચર્યવ્રત પાળવાથી અનેક પ્રકારનાં પાપકર્મોથી મનુષ્ય દૂર રહે છે. વ્યભિચાર આદિ અબ્રહ્મચર્યથી મનુષ્ય દુર્ગતિમાં પ્રવેશ કરે છે. કામના વિષયમાં જગત મુંઝાયું છે. જે મનુષ્ય ખરેખર કામને જીતે છે તેજ ભીષ્મપિતામહની પેઠે જગતમાં પિતાની કીર્તિ અમર કરે છે. કામાસક્તિ ધારણ કરનારાઓ આત્માની રાક્તિઓને પગતળે કચરી દે છે, અને દુર્ગુણોના પાસમાં પક્ષીની પેઠે ફસાય છે. ઉપરની સજજાયમાં ઉપાધ્યાયે જેવું વર્ણવ્યું છે તે પ્રમાણે વ્યભિચારી પુરૂષ વા સ્ત્રીના હાલ થાય છે. પરસ્ત્રીના રાગથી રાવણ સરખા રાજાની પણ દુર્દશા થઈ તો અન્યનું શું કહેવું? અબ્રહ્મચર્ય ખરેખર મોહનૃપતિની રાજધાની છે અને પાપરૂપ વનને ખીલવવાને માટે તો મેઘ સમાન છે. જેણે જગતના ગુરૂ બનીને જગતને બ્રહ્મચર્યના માર્ગમાં દોરવવું હોય તેણે બ્રહ્મચર્ય વ્રત ધારણ કરવુ જોઈએ. કામવિષય લંપટી કુગુરૂએ પત્થરની નાવ સમાન છે. પરસ્ત્રીના મેહથી આર્યભૂમિના નૃપતિઓની દુર્દશા થઈ છે. પરસ્ત્રીના મોહથી ગુર્જર દેશના રાજા કરણઘેલાએ ગુર્જર દેશને સદાને માટે પરતંત્ર કર્યો, અને તેની બરી દશા થઈ. દ્રૌપદીની લાજ લૂંટવાને તત્પર થએલા કૌરવોના પાપથી પાંડવોએ યુદ્ધનો નિશ્ચય કર્યો અને તેથી દેશની અને મનુષ્યોની દુર્દશા થઈ પરસ્ત્રીના મોહથી સિદ્ધરાજ જયસિંહે ચન્દ્રસમાન ઉજ્વલ એવી પોતાની કીર્તિમાં ડાઘ લગાડો. પરસ્ત્રી લંપટવદોષથી કેટલાક રાઠોડો રજપુતેની પડતીમાં કારણુભૂત થઈ પડયા. પરસ્ત્રીહરણ,
