yashovijayjinu Jivan Ane Temnu Gujarati Sahitya

Author(s): Buddhisagarsuri
Publisher: Jain Shwetambar Murtipujak Boarding

Page 37

૩.
દેખિ શ્રીપાલ ભટ ભાંજિયું સૈન્ય નિજ, ઉઠવે તવ અજીત સેન રાજા; નામ મુજ રાખવા જો કર દાખવેા, હા સુભટ વિમલ કુલ તેજ તાજા. તેડુ ઇમ ખૂજતા સૈન્ય સજી બ્લૂઝતા, વાઢિયા જત્તિ સયસાત રાણે; તે વદે નૃપતિ અભિમાન ત્યજી હેય તુ, પ્રધુમી શ્રીપાલ તિહાં એહુ જાણે. માન ધન જાસ માને ન તે હિત વચન, તેશુ રૃઝતા નય થાકે; ખાંધિયા પાડિ કરી તે સત ય ભટે, હુઆ શ્રીપાલ જસ પ્રગટ વાકે. પાય શ્રીપાળને આણિયેા તેહ ન્રુપ, તેણે ાડાવિયા ઉચિત જાણી; ભૂમિ સુખ ભાગવા તાત મત ખેદ કરે, વદત શ્રીપાલ એમ મધુર વાણી. ખંડ ચાથે હુઈ ઢાલ ચેાથી ભલી, પુણૅ કડખા તણી એહ દેશી; જેહુ ગાવે મુજસ એમ નવ પદ તા તે લહે રૂદ્ધિ સવિ શુદ્ઘ લેશી. જંબુસ્વામિના રાસમાંથી, રાજગૃહ નગરવર્ણન. હવેરે રાજગૃહ નગર છે, સકલ નગર શિશુગારરે; ઉજ્જવલ જિન ગૃહ મંડલી, છઠ્ઠાં હિમગિરિ અનુકારરે. ચરિત્ર સુણા ગુણવંતનું, પવિત્ર હાયે જિમ કાનરે; ચિત્ત ચમકે આવે ચાતુરી, વાધે મતિ વળે વાનરે. જિહાં જીન ચૈત્યમાં ધૂપના, દેખી ધૂમ અગાસીરે; મલ ગર્જિ ંત ધન ભ્રમે, શિખી નિત્ય નૃત્ય ઉલ્લાસરે. જેહમાં સૈધે ટિક વ્રુતિ, છત્રી મરકતની અલાધીરે; માતુ ગંગાએ આવી ઝીલવા, યમુના રિવ અંક દાધીરે. જેને હરવી માનુજલ નિધિ, દુઃખભર લંકા કપાવીરે; મુખ નવિ દાખે અમરાવતી, અલકા નામેજ ચાવીરે. રાજ્ય કરે તિહાં નરપતી, શ્રેણીક જસગુણ શ્રેણીરે; જૈન ભુવનમાંહે વીસ્તરી, પાવન જેવ ત્રીવેણીરે. જેને તેજે પરાભવ્યા, ભાનુ ભમે માનુ ગગનેરે; ઉષ્ણુ હુઆ તસ કીરણુ તે, તાસ અમષ ને અગ્નિરે. તાસ સભામાંહે શેાલતા, રૂષભદત્ત હુઆ શેઠરે; ધનદત્ત તેહજ ધનપતિ, બીજો કુબેર તે હેઠરે. પંથ તળ જળસર પરે, તસધન સવીહીત આવેરે. જેશ્યું સુરતરૂ તેાળીએ. ઉંચા ગયા લધુ ભાવેરે. છંદ તે જેહુને નિત્ય રહે, કર અગ્ને સતકાટીરે; ચંદ તે સકળ કળા વ, પદવી તસ વિ મેટીરે, ધારિણી સમ ચારિણી, ચિત્ત તારી હુઇ તાસરે; કારણી સુખદુઃખ વારિણી, મનેાારિણી સુવાસરે. રૂપે તે રભા હરાવત, ભાવતી ચિત જીત વયણુારે; સુલલિત શીલ સૈાહામણી, સહજ સલુણુનડાં નયણારે. મિક્ષિત રહે નખમાંસ જ્યું, તે દ ંપતી સસનેણેરે,
ચ. ૧૭
ય. ૧૮
ચ. ૧૯
. ૨૦
ચ. ૨૧
ચરિ. ર
૨. ૩
ચ. ૪
ય. ૫
ચ. ક
૨. ૭
ય. ૮
ચ. ૯
ચ. ૧૦
ચ. ૧૧
ય. ૧૨