yashovijayjinu Jivan Ane Temnu Gujarati Sahitya

Author(s): Buddhisagarsuri
Publisher: Jain Shwetambar Murtipujak Boarding

Page 39

૩૪
જંબુસ્વામી દીક્ષા લેવા નીકળે છે તે વખતનું વર્ણન નીચે પ્રમાણે.
( ઢાળ. તુજબાવનીની ) એ દેશી. શભતીરથ ઉદકે સ્નાન કરી મને હાર, અંગરાગતે કીધા બાવન ચંદનસાર. ચિત્તમાહી અણમાન્ય શુકલધ્યાનë ભૂર, બાહિર આવી લાગ્યું ઉજવલ માનું કપૂર. ૧ મણિકંચન ભૂષણ સબલ ઝળહળતેજ, હેતનું પર્યો હઈડે હાર સહેજ; સર્વાગ અલંકૃત કલ્પવૃક્ષ પરે છાજે, મનમાં નિરાગિ પણ એ ક૯૫ ન ભાજે. વરદેવ અનાદ્રત સાનિધ્ય પુરણહાર, શણધારે સઘળે પુરણુ જ બુ કુમાર, શિરછત્ર વિરાજે રજનીકર અનુકાર, બિહુ પાસે લટકે ચામર ચંચળ યાર. બહુમૂલ રતનમય મંગળરંગ અભંગ, શિબિકા આરહે જેમ મૃગપતિ ગિરિશંગ, દાન બહુ વિધદીજે કીજે સબલ મંડાણ, પંચ શબ્દાવાજે ગાજે ઢેલ નિશાન. ભુંગળ ભેરી ને ફેરીવાજે વંશ ને વીણ, તાલાઁવલ કંસાલને નાદે સુર૫ણું લીસું, સરલી સરણાઈ ચહચહે ચિહું દિશી ચાવી, ગુણમઈલ વર્લ્ડલ શ્રીમંડલે છબી ફાવી. તત થાથા થેઈ થઈ મુંગન ચુંગન નાચે, સુદ્ધાંત સંગીતે પગપગ નવરસ માચે, બિરૂદાવલી બોલે ગુણ અવદાતે ભાટ, જયજય સહુ બોલે મલીયા લોકના ઠાઠ. આગે તેજી તુરંગમ કંચન જડીત પલાણ, એરાકી આરબી કબજા કેકાણ, તુરકી ખુરાસાણી પાણીપંથા નવરંગ, કાશ્મીરી અનુપમ પંચ ભદ્ર અતિ ચંગ. મદ્ર ઝરતા કુંજર જાણેસ નિર્જર શિલ, અંબર લાગી અંબાડી સુરગણ્ય કરે મળ, ધવલ ધોરી જોતરીયા રથની કીધી તૈયારી, શણગાર્યા સાબેલા ધવલ મંગલ દીએ નારી. ૮ ગાય ગીત સુહાગણ પહેરી નવલા વેશ, મદમુદિત હુઆ સવી ગામ અને સન્નિવેશ, કેઈ ચઢ્યારે સુખાસન કેઈ ચઢયા ચકડોળ, અતિ ચતુર વિચક્ષણ કરે ઘણું રંગરોળ. ૯ અષ્ટ મંગલ ચાલે આગે વળી ચાટુકાર, અસિÉત ફલક ગ્રહ નર્મકા રતિકાર, તિલ નાખ્યા ન તળે આવે તિમ હુઆ પંથ, ધરણીને કણ પણ ન રહ્યા કેઈ અપંથ. ૧૦ ઉત્સવ જુએ નરનારી બારી ચઢી ચૈબારી, વ્યાકુળ થઈ વાદિત્ર શબ્દ સુણી સવી નારી. તુર દૂગ્ધજમાતા કલકજલ સિંદુર, ષટ હાએ વલ્લભ સ્ત્રીને સહજસનુર.
૧૧ ગાજા વાજા સુણીને અર્ધ તિલક કરી એક, અર્ધાજન દ્રગ એક જેવા ચાલી છેક, એક ઉર પહેરે એકજ ચરણ પખાલે, અરધી ચુકી પહેરી જેવા કેઈક ચાલે. ૧૨ ધસમસતી કઈક કજજલ ગલે ઘાલે, કસ્તુરી લોચન ઠવતી આઘી ચાલે, બાવના ચંદન રસ પાય લગાડે બાલા, અળતો હૃદય સ્થલે લાહી કરે ચકચાળા. ૧૩ કટિમેખલ કઠે ઘાલી ઉતાવળી દોડે, એકહાર એકાવળી શેણી તટે નિજ જોડે, ભુજવલિ નેપુર કંકણ ઘાલે પાયે, પહેરણ ઓડણના વસ્ત્ર વિપર્યય થાય. ઢળતા ઘીના લાડુ આ મુકે તે ગાડુ આગે, લાડુ આસમ નારીને જોવાનો રસ જાગે, બાળ રોતાં મુકે મારગે પરનાં બાળ, રોતાંનિજ બાળક બ્રાન્તિ લીએ સુકમાલ. ૧૫ પરિધાન શિથિલ હુઓ ગાટ બંધન ન કરાયે, વાયુવેગે મસ્તક ઓઢણુ ઉડી જાયે, ઈમ જોતાં વધુ જન હુ કુમારી રૂ૫, કૌતુકીને પણ તવ કેતુક લાગ્યું અનુપ. ૧૬ ઇમ કૈતુક ઉસ ઉપવને કુમાર, થાય જય જય નંદા જય જય ભદ્દા ઉચ્ચાર; શિબિકાથી ઉતરે માનુ સંસારથી તેહ, ગુરૂ સ્વામી ધર્મ વંદે સુજસ સનેહ.
ઇત્યાદિ.
૧Y
૧૭