yashovijayjinu Jivan Ane Temnu Gujarati Sahitya

Author(s): Buddhisagarsuri
Publisher: Jain Shwetambar Murtipujak Boarding

Page 36

ચં.
૧
ચં.
ચ.
૫
ચં.
૬
श्रीपाल रास. શ્રીમદ્ભી વીરરસ વર્ણનશક્તિ.
( કડખાની દેશી. ) ચંગરરંગ મંગલ હુઆ અતિઘણું, ભૂરિ રણુતૂર અવિદૂર વાજે; કેતુકલાખ દેખણ મેલ્યા દેવતા, નાદ દંદુભિતણે ગગન ગાજે. ઉગ્રતા રણભૂમિ તિહાં શોધિયું, રોધિયે કરી અવધિ શસ્ત્ર પૂજા; બેધિયે સુભદ્ કુલવંશ શંસાકરી, ધિયે કવણવિણ તુઝ દૂજા. ચરચિયે ચારચંદન રસેં સુભટનું, અરચિયે ચંપકૅ મુકુટ સીસેં; સહિયે હલ્થ વરવીર વલયે તથા, કલ્પતરૂ પરિ બન્યા સુભટ દીસે. કોઈ જનની કહે જનક મત લાજવે, કોઈ કહે મારું બિરૂદ રાખે; જનક પતિપુત્ર તિહું વીરજસ ઉજલા, સહિધન જગતમાં અણિય આખે. કોઈ રમણિ કહે હસિય તું સહિશકિમ, સમર કરવાલ શર કુંતધારા; નયનબાણે હો તુજ મેં વશકિયો, તિહાંન ધીરજ રહ્યો કર વિચારી. કોઈ કહે માહર તું મેહ મત કરે, મરણજીવન તુજન પીઠ છાંડું; અધરસ અમૃત રસ દય તુઝ સુલભ છે, જગતજય હેતુ હો અચળ ખાંડું. ઈમ અધિક કૅતકે વીરરસ જાગો, લાગતે વચન હુઆ સુભટ તાતા; સૂરપણુ દર હુઈ તિમિર દલ ખંડવા, પૂર્વ દિશી દાખવે કિરણ રાતાં. રોપિરણ થંભ સંરંભ કરી અતિઘણો, ઈદલ સુભટ તવ સબલ સૂઝે; ભૂમિને ભેગતા જોઈ નિજાગતા, અમલ આરોગતા રણ મૂંઝે. નીર જીમતીર વરસે તદાયોધ ઘન, સંચરે બગ પ’ ધવલ નેજા; ગાજદલ સાજ રૂતુ આઈ પાઉસ તણી, વીજછમ કુંત ચમકે સતેજા. મંડ બ્રહ્મડ શત ખંડ જે કરી શકે, ઉછલે તેહવા નાલ ગોલા; વરસતા અગનિ રણુ ગગન રોષે ભય, માનું એ ચમતણું નયણુ ડેલા. કેઈ છેદે શરે અરિતણું શિર સુભટ, આવતા કેઈ અરિબાણ ઝાલે; કેઈ અસિછિન્ય કરિકુંભ મુગતા ફલૅ, બ્રહ્મરથ વિહંગ મુખ ત્રાસ ઘાલે. મદ્ય રસ સધ અનવદ્ય કવિ પદ્ય ભર, બંદિજન બિરૂદથી અધિક રસિયા; ખેજ અરિફાજની મોજ ધરિ નવિ કરે, ચમકભર ધમક દેઈ માંહિ ધસિયા. બાલ વિકરાલ કરવાલ હત સુભટ શિર, વેગ ઉછલિત રવિ રાહુ માને; ધૂલિ ધરણી મિલત પગન ગંગા કમલ, કેટી અતરિત રથ રહત છાને. કઈ ભટ ભારમરિ શીસ પરિહાર કરી, પણ રસિક અધિક જૂજે કબંધે; પૂર્ણ સંકેત હિત હેત જય જય ર, નૃત્ય મનુ કરત સંગીત બધે. ભૂરિ રતૂર પૂરે ગયણ ગડગડે, રથ સબલ શૂર ચકચૂર ભાજે; વીર હwાય ગય હય યુલે ચિહું દિશે, જે હુવે શર તસ કેણુ ગાજે. તેહ ખિણમાં હુઈ રણમિલી ઘરતર, રૂધિર કમ કરી ભરી અંત પૂરી; પ્રીતિ હુઈ પૂર્ણ વ્યંતર તણું દેવને, સુભટને હોંશ નવિ રહિ અધૂરી.
ચં.
૭
ચં.
૮
ચં. ૧૦
ચં. ૧૧
ચં. ૧૨
ચં. ૧૩
ચં. ૧૪
ચં. ૧૫
ચં. ૧૬