________________
હસની જેમ કાણું પ્રતિબિંબીત થતું નથી. રવિગેરે પિત્રોની સાથે નગરમાં સ્થાને સ્થાને તે સ્વેચ્છાચારીપણે ફરવા લાગ્યા. તે વખતે સુશીલ (સદાચારી), ભાગ્ય ભાગ્યરૂપ લક્ષ્મીવડે સેવાતા સુંદર શરીરવાળે, રૂપે કરીને કામદેવને પણ જીતનારે તે કુમાર નિવિકારીપણે ફરતો હતે; પરંતુ નગરના જે જે માગે તે કુમાર કરતે હતું તે તે માર્ગે પોતપોતાના કાર્યો તછ દઈને તેના રૂપથી મોહિત થઈ, લજજા તજી દઈ અનેક કામિનીઓ પિતાને ઘરેથી નીકળી શીધ્ર તેની પાસે આવીને સવિકાર દષ્ટિથી તેને જોતી હતી. એટલે તે લાગ જોઈને ધનની લાલસાવાળા ચાર લોકો તે તે શૂન્ય ગૃહોમાંથી સર્વસ્વ ચોરી જતા હતા. આ પ્રમાણે બનવાથી સર્વે મહાજને એકત્ર થઈ રાજા પાસે જઈ પોતાના ઘરનું અને સુમિત્રનું ચરિત્ર નિવેદન કરીને કહ્યું કે- હે રાજન ! જે તમારે મહાજન સાથે કાર્ય હોય તે કુમારને લીલાવડે ફરતો બંધ કરે. તે વખતે અવસર પામીને સંગ્રામ વિગેરે બીજા રાજપુત્રએ પણ પિતાની સમક્ષ સુમિત્રના શત્રુ જેવા થઈને તેની ઉપર મિન દોષનું નિરૂપણ કર્યું. આ પ્રમાણે મહાજનની તેમજ પુત્રોની વાત સાંભળીને પ્રથમથી જ તે પુત્ર અપ્રિય હોવાથી રાજા તેની ઉપર અત્યંત કપાયમાન થયો. પછી મહાજનને રજા આપીને ધવડે ધમધમેલા શરીરવાળા રાજાએ સુમિત્રને બોલાવી ભયંકર ભકુટવાળા થઈને કહ્યું કે-“હે દુષ્ટબુદ્ધિના ભંડાર ! મારા મહાજનેનું અનિષ્ટ કરનાર ! તારે ક્ષણમાત્ર પણ મારી ભૂમિમાં કઈ સ્થળે રહેવું નહીં.”
આ પ્રમાણેને પિતાને આદેશ મેળવીને કુમાર માતા પાસે આવ્યું અને તે હકીકત માતાને નિવેદન કરી, એટલે માતા
