Book Title: sumitra charitra
Author(s): Harshkunjarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

View full book text
Previous | Next

Page 60
________________ ( ૪ ) અને તેઓ આવે ત્યારે તેને મારી નાખવા સારૂ તે હાથમાં તલવાર રાખીને વૃક્ષના મૂળમાં સંતાઇ રહ્યા. પેલા બે જણાએ પણ ભેાજન માટે માર્ગોમાં અન્યેાન્ય વાતે કરવા લાગ્યા. કે–‘ આપણા પુણ્યથી આપણને બંનેને સુવર્ણપુરૂષની પ્રાપ્તિ થઈ છે, તે જો આપણા એ ક્ષત્રિય મિત્રા જાણશે તે તે મૈત્રીભાવથી ખળાત્કારે ભાગ પડાવશે, માટે એને મારી નાખવા એ જ યુક્ત છે.' આમ વિચારીને તે અન્નને વિષમિશ્રિત કરીને લાવ્યા. તે બહાર આવ્યા એટલે વૃક્ષના મૂળ પાસે સ ંતાઈ રહેલા એ જણાએ તે બ ંનેને મારી નાખ્યા. પછી લાવેલુ અન્નાદિ વિષમિશ્રિત છે એમ ન જાણવાથી તે ખને ક્ષત્રિયેાએ ક્ષુધાકાંત હાવાથી ખાધુ જેથી તેઓ પણ ત્યાં જ મરણ પામ્યા. યાત્રા < હુંવે તે અવસરે આકાશમાર્ગે નદીશ્વરદ્વીપની કરવા માટે રાજસ જેવા ઉજ્જ્વળ બે ચારણમુનિએ જતા હતા. તેમાંથી શિષ્યે ગુરૂને પૂછ્યું કે- હું સ્વામી ! આ ચારમાં એ શસ્ત્રધાતથી ને એ વિષપ્રયાગથી કેમ મરણુ પ!મ્યા ? તે કહેા.’ ત્યારે ગુરૂએ કહ્યું કે- હે વત્સ ! સાંભળ. પૂર્વે સુગ્રામ નામના ગામમાં સુદ્રઢ નામના રાજાને ચાર શ્રેષ્ઠ સેવકા હતા. તે ચારેને વૈરીએ ગૃહણ કરેલું પેાતાનું ગામ બાળી નાખીને અને લેકેને મારી નાખીને વૈર વાળવા માટે તેના સ્વામી કાજાએ મેકલ્યા. તે ગામને પશુ, સ્ત્રીઓ ને ખાળકા વિગેરેથી વ્યાસ-ભરપૂર જોઇને દયાવડે આચિત્તવાળા તેઓ પેાતાના ચિત્તમાં આ પ્રમાણે વિચાર કરવા લાગ્યા કે- સેકાના જીવિ તને ધિક્કાર છે કે જેએ સદૈવ પરાધીન વૃત્તિવાળા હેાવાથી ક્ષમાત્ર પણ સુખ મેળવી શકતા નથી. સે કે પેાતાની ઉદર 6

Loading...

Page Navigation
1 ... 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72