________________
( ૩૫ )
"
કરેલા પ્રપંચ અને ત્યાંથી છુટીને અહીં આવવુ એ સંબધી બધી વાત કહી. તે સાંભળીને કુમાર વિચારવા લાગ્યા કે હું ધન્ય છું, પૂરેપૂરા પુણ્યવાન છુ કે જેને આવા ચાર મિત્રા અને ભાર્યો છે. ' પછી તેણે મિત્રાના સ્તુત્ય ગુણેાની અને ભાર્યાના શીલાદિ સદ્ગુણેાની હર્ષથી ઉત્કષૅ પામેલી, મિષ્ટ, કામળ અને મધુર વાણીવડે સ્તુતિ કરી. પછી સુમિત્ર તેમજ તેની પ્રિયાના આગ્રહથી સુરાદિ ચાર ચિત્રા શ્રીવિજયપત્તનથી સાથે લાવેલી ચારે કન્યાઓને અનુક્રમે પરણ્યા. પછી સૂરાદિ સવે એ પરમ મિત્ર અને પ્રૌઢપ્રતાપી સુમિત્રના ત્યાંના રાજ્ય ઉપર આદરપૂર્વક અભિષેક કર્યા. ચારે દિશાએ રાક્ષસના ભયથી વ્યાકુળ થઈને અલ્યા ગયેલા મંત્રી, સામત, વ્યવહારીઆ વિગેરે લેાકેાએ, તે રાક્ષસને હણીને સુમિત્ર નામના પદૅશી રાજકુમાર શ્રી કનક પુરના મહારાજ્યપર બેઠેલ છે એવું ચરાના મુખથી સાંભન્યું; તેથી તે રાજાને અત્યુત્ર પુછ્યવાળા જાણીને રસપૂરિત એવા સર્વે લેાકેા તેના પુણ્યથી આકર્ષિત થઇને ત્યાં આવ્યા. એટલે તે દેશ ને નગર સર્વ સમકાળે પ્રથમની જેમ વસી ગયું અને યથાસ્થાન સ્થિત થયેલા સર્વે લેાકેા પણ અત્યંત શાભવા લાગ્યા.
યુકતાયુકતને વિચાર કરી શકનારા સુમિત્ર રાજાએ સદ્બુદ્ધિના મંદિર તુલ્ય સૂરને મંત્રીપદે સ્થાપન કર્યાં, શ્રીધરની ઉપમાવાળા સીધરને કાટવાળના સ્થાનકે સ્થાપન કર્યા, સુત્રામને પુરેાહિતનું પદ અર્પણ કર્યું અને સાગરને સર્વ સૂત્રધારમાં મુખ્ય મનાવ્યેા. એ રીતે બીજા પણ ત્યાં રહેલા યાગ્ય મનુન્ચેની સેાગ્ય સ્થાને ચેાજના કરી. પેાતપોતાના સ્થાનને શેાભાવનારા ચાર અધિકારીઓવડે સ્વર્ગમાં રહેલ ઇંદ્ર જેમ લેાકપાળેાવડે થેલે તેમ તે પૃથ્વીતલપર શેશભવા લાગ્યા. અન્યદા ચતુરગ સેનાના અળથી યુકત એવા સુમિત્ર મહારાજા સૈન્યથી પૃથ્વીને ક પાવતે દિગ્વિજય માટે નીકળ્યેા અને ઘણા દેશેાને સાધીને, અનેક
