________________
પહોંચ્યો. એટલે હાથી આદિ રાજચિહનો ત્યાગ કરીને, પાંચ પ્રકારના અભિગમ જાળવવાપૂર્વક વિધિને જાણવાવાળા તે રાજાએ પરિવાર સહિત વિધિપુર:સર તે આચાર્ય મહારાજને નમસ્કાર કર્યો. મંત્રી, મિત્રો અને સ્ત્રીઓ વિગેરે પરિવારવાળા તેને ગુરૂએ ઉત્કૃષ્ટ સુખને આપનાર “ધર્મલાભ આપે. વરસાદના આવવાથી જેમ મેર હર્ષિત થાય તેમ ગુરૂમહારાજના આગમનથી અત્યંત આનંદને પ્રાપ્ત કરીને સર્વ નગરજનેએ પણ ત્યાં આવી આચાર્ય દેવને નમસ્કાર કર્યો. પછી સુંદર ભાવાળી સભામાં સર્વ ભવ્યજેને પોતપોતાને ગ્ય સ્થાને ગ્ય રીતે બેસી ગયા બાદ અખંડ શાંતિ પથરાયે સતે ભવ્યજીને મોક્ષ પ્રાપ્ત કરાવવા માટે અને પ્રાણીમાત્રના સંસારરૂપી દુ:ખ-કલેશના નાશને માટે કોમળ અને મધુર વાણી વડે ગુરૂમહારાજે દેશના દેવાને પ્રારંભ કર્યો કે
“હે ભવ્યજી! રંક મનુષ્ય જેમ ચિંતામણિરત્નને પામે તેમ દુર્લભ મનુષ્ય જન્મ પામીને બુદ્ધિમાન અને વિવેકશાળી મનુષ્યએ તેનાથી ધર્મરૂપ ફલ પ્રાપ્ત કરવું જોઈએ. રત્નથી પરિપૂર્ણ એવું નિધાન પ્રાપ્ત થયા છતાં મૂખે મનુષ્ય કડી મેળવવા ઈછે તેમ મફળને આપે એ મનુષ્ય જન્મ પામીને આ પ્રાણી તેના વડે ભેગને ઈચ્છે છે, પરંતુ આ મનુષ્ય જન્મમાં ધર્મ જ સદા સેવવા લાયક છે. કલ્પવૃક્ષની જેમ તે સર્વ ઈચ્છિતને આપનાર છે. તે ધર્મમાં પણ ગોરસમાં છૂતની જેમ સંતેષ સારભૂત છે કહ્યું છે કેસંતેષરૂપ ભૂષણ જેણે પ્રાપ્ત કર્યું છે તેને સર્વ નિધાને સમીપ જ છે. કામધેનુ તે તેની પાછળ ચાલે છે અને દેવો કિંકરપણું કરે છે. અસંતોષી એવા ચકીને કે ઈંદ્રને પણ સુખ નથી. જેઓ સંતોષવાળા હોય છે તેમને જ તે બંને સુખદાયક સ્થિતિ પ્રાપ્ત થાય છે. અસંતોષથી ઉદ્ભવતે લેભ પરમ વૈરનું કારણ થાય છે, તે ઉપર રાજા, મંત્રી, શ્રેષ્ઠી અને આરક્ષક (કોટવાળ)ના પુત્રનું દષ્ટાંત છે તે આ પ્રમાણે :–
