agam 38 Chhed 05 Jitkalpa Sutra

Author(s): Jinvijay
Publisher: Jain Sahitya Sanshodhak Samiti

Page 76

४४
श्रीचन्द्रसूरिसंरचिता
[११-16. १३-13
Ammmmmmmmmmmmmm
११-16. सयणासणाणं जायणत्थं गओ । ते य दाया घरे अस्थि । वाउलो वा । तओ इरियं पडिक्कमिऊण जं किंचि कालं सज्झायं करेइ।
११-20. हत्यमेत्ते वित्ति-रेल्लए जाते इति शेषः । ११-28. छिजा त्ति-विभज्यते । पडिक्कमणं च अनुयोगस्य ज्ञेयम् ।
१२-1. आदिशब्दात् कालप्रतिक्रमणे चेति च ग्राह्यम्, कालादिविपर्ययात् । ज्ञानाचारातिचारो भवति । व्यञ्जनादिभेदाद्वाकृतात् ।
१२-5. हीलयति-वा यो गुरुम् । १२-12. ओरसो त्ति-आन्तरः। १२-15. वञ्जयति-व्यज्यते । सन्न त्ति-संज्ञाभिधानम् ।
१२-16. अन्नाभिहाणेण वा भणइ त्ति-यथा 'धम्मो मंगल मित्यादिपरित्यागेन 'पुग्नं कल्लाणमुत्तमं, दयासंवरनिजरा' इत्यादि नामान्तरेण । अर्थभेदस्तैरेव व्यजनैर्यत्र विकल्प्यते, यथा आचारसूत्रे आवन्त्यध्ययनमध्ये 'आवंती के आवन्ती लोगंसि विप्परामसन्ती ति-अन्योऽर्थः कल्प्यते-आवन्ति होइ देसो तत्थ उ अरहकूवजा केया। सा पडिया हेतु ऊ तं लोगो विप्परामसइ ।' यत्र सूत्राओं द्वावपि विनश्यते स तदुभयातिचारः । यथा
धम्मो मंगलमुक्कत्थो अहिंसा पव्वयमत्थए । देवावि तस्स नस्संति जस्स धम्मे सया मसी॥
अहागडेसु रंधंति कढेसु रहकारिओ। रणो भत्तंसि णो जत्थ गद्दभो जत्थ दीसह ॥ अत्र सूत्रं अर्थश्व द्वावपि विनश्येते। उभयविनाशे चरणनाशस्तदभावे मोक्षाभावस्तदभावाद्दीक्षानरर्थक्यम् । १२-19. अणागाढे सुए-दसवैकालिकादिके उद्देशकस्यातिचारेऽकालातिपाठे निर्वि० । आगाढे उत्तराध्ययनभगवत्यादिके श्रुते उद्देशकादिस्थानेषु पुरिमार्धादि क्षमणान्तम् । अर्थेऽप्येवम् । १२-22. ओहेण-आगाढाणागाढादिभेदतोऽविशेषे। १२-23. कमेण अहिजंतो त्ति-क्रमश्चायंति वरिसपरियागस्स उ आयारपकप्पनाममज्झयणं । चउवरिसस्स सम्मं सूयगडं नाम अंग ति ॥१॥ दसकप्पव्ववहारा संवत्सरपणगदिक्खियस्सेव । ठाणं समवाओ विय अंगेए अट्ठवासस्स ॥२॥ दसवासस्स वियाहा एकारस वासयस्स इमे उ । खुड्डियविमाणमाई अज्झयणा पंच नायव्वा ॥ ३ ॥ वारसवासस्स तहा अरुणुववायाइ पंच अज्झयणा । तेरसवासस्स तहा उठाणसुयाइया चउरो ॥४॥ एगूणवीसगस्स ओ दिट्ठीवाओ दुवालसममंगं । संपुनवीसवरिसो अणुवाई सवसुत्तस्स ॥ ५॥
जं केवलिणा भणियं केवलनाणेण तत्तओ नाउं । तस्सनहा विहाणे आणाभंगो महापावो ॥६॥ १२-24. [अपत्तो-तत्सूत्रमर्थ वा विवक्षितशास्त्रसत्कं क्रमेणाधीयानो न प्राप्नोति; पठनविषये व्रतादि पर्यायो वा यस्य न पूर्यते सोऽप्राप्तः । अन्यश्चायोग्यो यः सो अपत्तो त्ति-अपात्रं । स च तिन्तिणिकादिकः । तितिणिओ स्तोकोक्तेऽपि यत्किञ्चनभाषी । चलचित्तः-अस्थिरचित्तः । गणाद्गणान्तरं संक्रमणशीलो वाऽपात्रम् । अन्यश्चाव्यक्तः-अपात्रम् । अव्यक्तता च वयसाऽतिलघुः । वयश्च प्राणिनां कालकृता शारीरावस्था । श्रुतेन चात्यल्पश्रुतोऽव्यक्तः । एतेषां सर्वेषामप्राप्तादीनां वाचना-श्रुतपाठनम् ।
१२-26. जइ पत्तं प्राप्तं । सुरण श्रुतिक्रमेण । पत्तं वा पात्रं-योग्यम् । १२-30. निसेजं ति-आचार्ययोग्याम् । च शब्दात् वन्दनकायोत्सर्गों अनुयोगप्रारम्भे उत्सर्गत आयंबिलम् ।
१२-34. विगई भुओऊण त्ति-जोगसमत्तीए तां भुक्त्वा पश्चात्कायोत्सर्ग विधत्ते । एगटुं ति एकत्र विकृतिमाचाम्लप्रायोग्यं च गृह्णाति।
१३-5. संकादयोऽष्टा । १३-11. भइमो-भजामः सेवयामः कुर्म इत्यर्थः । १३-13. मंडलि त्ति-तस्यां सर्वे संसृष्टभोज[जिनः । मोय त्ति-योगः । जल्लत्ति-सर्वे मलग्रस्ताः। पूजा राजादिभिः क्रियमाणा कुतीर्थिनाम् । अतिशयाद्वा मन्त्रादिकाः, मतानि वा तदागमान् श्रुत्वा ।