Vicharsar Prakaranam Cha

Author(s): Pradyumnasuri, Manikyasagar
Publisher: Agamoday Samiti

Page 118

१०९ कस्स भावं वा ? ॥ ६॥ अइसयरहिओ कालो दाहिणजम्मो छिवसंघयणं । भासमहग्गह होंडवसप्पिणी य विसमपंचमयं ॥७॥ भरहाई खित्तेसुं केई दीसंति संपयं जीवा। गंतूण महाविदेहे दसम्मि वरिसे सिवं जंति॥८॥ अंते सो साहूर्ण गोवाडनिरोहणं करेऊणं । मग्गिही भिक्खभागं तो पाडिवो य आयरिओ ॥९॥ संघो काउस्सग्गं अच्छोही जाव ताव सक्कस्स । होही आसगकंगो आगंतुं तो वहेसीय ॥१०॥ छासीई वासाइं राया सो होइऊण अह एवं । गच्छिहि पुणो नरयं ककोराओत्ति मे कहिओ ॥ १॥ सकेग ककिपुत्तो दत्तो ठविओ य सासिनो धम्मे । अवही जाईसरणं उप्पजिही चित्तमुपसत्था ॥१२॥ वट्टमाणसगकालजाणणत्ति-विक्कमचरियहु राणहु जित्तउ वइ कालु । हरि पंचूणउ चालुसउ सेसउ
१३५ सग्गु कालु ॥ १३ ॥ ( सग ) विक्कमकालुत्ति-तेसिओ धम्मेण उयय नवसयाई । (छस्सयपणय समेय हरि) सगकालं जि
॥ ५०६ ॥ अतिशयरहितः कालः दक्षिणजन्म छेदपृष्ठसंहननं । भस्ममहाग्रहो हुंडावसर्पिणीति विषमपंचमकं ॥५०७॥ भरतादिक्षेत्रेषु केचिद् दृश्यन्ते सांप्रतं जीवाः । गत्वा महाविदेहे दशमे वर्षे शिवं यास्यन्ति ।। ५०८ ॥ अन्ते स साधूनां गोपाटकनिरोधनं कृत्वा । मार्गयिष्यते भिक्षाभागं तदा प्रातिपदिक आचार्यः ॥५०९॥ संघः कायोत्सर्गे स्थास्यति तावद यावत् शक्रस्य । भविष्यति आसनकम्प आगत्य ततो हनिष्यति च ॥५१०॥ स षडशीतिं वर्षाणि राजा भूत्वा सः अथैवं गमिष्यति पुनर्नरकं कल्की राजेति मया कथितः । ५११ ॥ शक्रेण कल्किपुत्रो दत्तः स्थापितश्च शासितो धर्मे । अवधि तिस्मरणं उत्पत्स्यते सुप्रशस्तचित्तानां ॥ ५१२ ॥ वर्तमानशककालज्ञानमिति-विक्रमचरितस्य राज्ञो यावान् वर्तते कालः । हर पंचोनचत्वारिंशं शतं शेष: शककालः ॥५१३॥ विक्रमकाल इति-षट् शतानि पंचकसमेतानि