Vicharsar Prakaranam Cha

Author(s): Pradyumnasuri, Manikyasagar
Publisher: Agamoday Samiti

Page 164

१५५
कारभावणं चत्ति मरणविही ॥ ५७ ॥ जिनप्रतिमां पूजयित्वा तस्य दर्श्यते, देवान् वंदापयित्वा आलोचना दाप्यते - जे मे जाणंति जिणा अवराहा जेसु जेसु ठाणेसु । तेऽहं आलोएमी उबडिओ सबभावेण ॥ ५८ ॥ छमत्थो मूढमणो कित्तियमित्तंपि संभरइ जीवो । जं च न संभराम अहं मिच्छा मे दुकडे तस्स ॥ ५९ ॥ जं जं मणेण बद्धं जं जं वायाइ भासियं पावें । जं जं कारण कयं मिच्छा मे दुकडे तस्स ॥६०॥ हा दुट्टु कर्यं हा दुट्टु कारियं अणुमयंपि हा दुड्डु । अंतो अंतो उज्झ सिरुव दुमो वणदवेणं ॥ ६१ ॥ गहिऊण य मुकाई जम्मणमरणेस जाईं देहाई । पावेसु पसत्ताईं तिविहेण य ताईं चत्ताईं ॥ ६२ ॥ अहिगरणाई जाई हलऊखलसत्थर्जतमाईणि । करणाईहि कयाई वोसिरियाई मए ताई ॥ ६३॥ जह बालो जंपतो कज्जमकज्जं च उज्जुयं भणइ । तं तह आलोइज्जा मायामयविप्पमुको उ ॥६४॥ गारवपंकनिबुड्डा अइयारं जे गुरूण न कहंति । दंसणनाणचरित्ते
चेति मरणविधिः ॥ ८५७ ॥ यान् मे जानंति जिना अपराधान् येषु येषु स्थानेषु । तानहमालोचयाभि उपस्थितः सर्वभावेन ॥ ८५८ ॥ छद्मस्थो मूढमनाः कियन्मात्रमपि स्मरति जीवः । यच्च न स्मराम्यहं मिथ्या मे दुष्कृतं तस्य ॥ ८५९ ॥ यद् यद् मनसा बद्धं यद् यद् वाचा भाषितं पापं । यद् यत् कायेन कृतं मिथ्या मे दुष्कृतं तस्य ॥८६०॥ हा दुष्ठु कृतं हा दुष्ठु कारितमनुमतमपि हा दुष्ठु । अन्तरन्तर्दह्यते शुषिर इव द्रुमो वनदवेन || ८६१ ॥ गृहीत्वा च मुक्ता जन्ममरणेषु ये देहाः । पापेषु प्रयुक्ताः त्रिविधेन च ते त्यक्ताः ॥ ८६२ ॥ अधिकरणानि यानि हलोदूखलशस्त्रयंत्रादीनि । करणादिभिः कृतादीनि व्युत्सृष्टानि मया तानि ॥ ८६३ ॥ यथा बालो जल्पन् कार्यम कार्य च ऋजुकं भणति । तत् तथाऽऽलोचयेद् मायामदविप्रमुक्तस्तु ॥ ८६४ ॥ गौरवपंकनिमग्ना अतिचारं ये गुरुभ्यो न कथयन्ति । दर्शनज्ञानचारित्रे सशल्यमरणं भवेत् तेषां ॥ ८६५ ॥