Uttaradhyayan Sutram Part 04

Author(s): Sudharmaswami, Lakshmivallabh Gani
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 225

उतराध्यपन सूत्रम् ॥१०८२ ॥
पत्तनं मुक्त्वा चंपायां कोणिकराजनमुपसंपद्य विपुलभोगसमन्वितोऽभूत् स चाभीचिकुमारः श्रमणोपासको विगत जीवाजीवोsप्युदायन राज्ञि समनुगतवैरोऽभूत्. अभीचिकुमारो बहूनि वर्षाणि श्रम गोपासक पर्यायं प्रतिपाल्यार्धमासिया संलेखनयोदानवैरस्थानमनालोच्य कालं कृत्वाऽसुरकुमारत्वेनोत्पन्नः एकपल्योपमस्थितिरस्यासीत. महावि देहे क्षेत्रे चायं सेत्स्यतीत्युदायन कथा.
उदायननी भक्त देवता ए दहीं हरी गइ अने कहेती गइ के 'हे महर्षे ! नमने दहींनी अंदर विष दोधुं माटे हवे दहीं ले छोडी घो.' आ देवताना वाक्य उपरथी तेणे दहीं छोडी दीधु तेथी व्याधि वधवा मांड्यो त्यारे फरी तेणे दध्यौषध करवा मांड्यु. फरी पण तेमां विषनो योग थतां देवताए ते हरी लीधुं एम त्रण वार थयुं तेमां एक बखत देवतानो जरा प्रमाद थयो अने ते दुष्टो विष दधुं, तेथी उदायन राजर्षि घणांक वर्ष श्रामण्यपर्यायनुं पालन करी मासिकी संलेखनावडे केवळज्ञान मेळवी सिद्ध थया, हवे तेमनो शय्यातर एक कुंभार हतो ते कंह कामअर्थे बोजे गाम गयो हतो. अने पेळी देवता कुपित थइ तेणे वीतभय नगर उपर धुनी दृष्टि मूकी तेथी सकळ पुर डटाइ गयुं जे हजी पण तेमज के पेलो शय्यातर कुंभार जे शनिपल्ली नामक बीजे गाम गयो हतो ते मात्र बच्यो, आ तरफ उदायनराजाना पुत्र अभीचि कुमारनो वृत्तांत एवो बन्यो के-ज्यारे उदायन केशिकुमारने राज्य उपर अभिषिक्त करी पोते प्रव्रज्या लीघी त्यारे अभीचिकुमारने एम. लाम्युं के 'हुं उदायननो प्रभावतीथी जन्मेलो ज्येष्ठ पुत्र हुं तेवा मने मूकीने केशिकुमारनो राज्यउपर अभिषेक करी उदायन प्रब्रजित थया आवा मानसिक दुःखथी पराभूत थइ ते वीतभय नगर छोडीने चम्पानगरीमा कोणिक राजाने मळी पुष्कळ भोगशाळी थया हता, ते अभीचिकुमार जोके श्रमणोनो उपासक हतो तेम
भाषांतर
अध्य०१८
॥१०८२ ॥