Swayambhu Stotra Chaturvinshati Jinstuti

Author(s): Samantbhadracharya, Prabhachandracharya, Jindas Parshwanath Phadkule
Publisher: Sakharam Nemchand Doshi

Page 241

।
रणात् । नामापि, न केवलं गुणाः । कीर्तितं स्तुतं भक्त्या उच्चारित । घुनाति पवित्रीकरोति । नोऽस्मान् । कथम्भूः स्य ते ? पुण्यकीर्तेः पुण्या प्रशस्ता कीर्तिर्वणी ख्यातिर्वा यस्य | पुण्याय वा पुण्यनिमित्तं कीर्तिः इतुतिर्यस्य स पुण्यकीर्तिस्तस्य । यत एवं ततस्तस्मात्कारणात् । ब्रयाम स्वशक्त्या भक्त्या च स्तुयाम । किंचन तव गुणलवमात्रम् ।
- अर्थः-पवित्र दिव्यध्वनीला धारण करणान्या आपल्या पवित्र कीर्तिने भूमंडलास भरून टाकणाऱ्या, किंवा आपली स्तुति करणान्यास पवित्र करून सोडणाऱ्या हे मुनिश्रेष्ठा ! गणधरादिकांच्या अधिपते ! आपले गुण तर दूरच राहोत केवळ नांव देखील जर आमी भक्तीने उच्चारिलें तर ते आमचे पाप नाहीसे करतें, आमांस पवित्र बनवून सोडते. ह्मणून हे जिनेश अरनाथ, आपले गुण अनंत असल्यामुळे आमी त्यांचे वर्णन करण्यास असमर्थ असलो तरी स्वशक्तीने व भक्तीने आपल्या गुणांच्या लवाच वेड्यावाकड्या शब्दांनी आली वर्णन करूं.
तदेवाह
गुणलव वर्णनास प्रारंभ. लक्ष्मीविभवसर्वस्वं, मुमुक्षोश्चक्रलांछनम् । साम्नाज्यं सार्वभौमं ते, जरत्तृणमिवाभवत् ॥८॥
लक्ष्मीत्यादि । ते तव । जरत्तणमिवाभव सं जातं । किं तत् ? साम्राज्यं, कथम्भूतं ? सार्वभौम सर्वभूमौ भवं सार्व. भौमं । पुनरपि कथंभूतम् ? चक्रलांच्छनं चक्रं लांछनं चिह्न यस्य । पुनरपि किंविशिष्ट ? लक्ष्मीविभवसर्वस्वं लक्ष्म्याः विभवो विभूतिः सर्वस्व आत्मीयो यस्य । कथम्भूतस्य ते. मुमुक्षोः सर्वसंगपरित्यागमिच्छोः।।
मराठीअर्थ:--लक्ष्मीचे सगळे ऐश्वर्य ज्यांत एकत्र झालें