Shilopadesh Mala

Author(s): Harishankar Kalidas Shastri
Publisher: Jain Vidyashala

Page 391

अगडदत्तनी कथा.
३०३ पाठशालामां गयो अने त्यां पवनचंड उपाध्यायने नमस्कार करी तेमनी पासे बेगे. उपाध्याय श्राकृतिमंत ते राजकुमारने जोश्ने हर्षथी पूज्यु के, “तुं कोण बुं ? क्याथी श्राव्यो बु? श्रने श्राववानुं कारण शुं ?" उपाध्यायनां एवां वचन सांजली राजकुमारे पोतानी सर्व वात कही एटले उपाध्याये तेने प्रसन्न करता उता स्नेहयुक्त वाणीथी कयु. “हे राजकुमार ! पुत्रोए माता पिताने त्याग करवां ए योग्य नथी; कारणके, ते. मणे जेटला आपणा उपकार कस्या तेटला पृथ्वीमां रजकणो पण नथी. हे वत्स! जो स्तनपानादिक अनेक प्रकारना उपकार करनारा मा. ता पिताने त्याग करे तो पड़ी पशुमां अने मनुष्योमां फेर श्यो? अर्थात् कांश फेर नहीं." राजकुमारे कडं. “ तमाराथी हुँ सारी रीते बोध पाम्या बुं. माता पिता पुत्रने जन्म श्रापे श्रने गुरु ज्ञान थापे ,माटे मने कांश कार्यनी आज्ञा करो.” ए प्रकारे कहेता एवा ते राजकुमारने उपाध्याये पोताना घरप्रत्ये तेडी जर स्नान जोजन विगेरे कराव्युं अने पड़ी कयु के, “ हे वत्स! पिताना घरनी पेठे श्रा म्हारा घरने विषे रहे अने पुत्रनी पेठे आ म्हारी लक्ष्मीने कृतार्थ कर." ते वात अंगीकार करीने विनयवंत राजकुमारे अनुक्रमे सर्व शस्त्र तथा शास्त्रादिक कलानो अन्यास कस्यो.
एकदिवसे उपवनमा बाणोथी क्रीडा करता एवा ते अगडदत्त राजकुमारने वांसामा अकस्मात् पुष्पनो दडो वाग्यो एटले जेवामां ते पावं वालीने जुए के तेवामां तेणे एक युवान् रूपवंती स्त्रीने पोतानी पासे दीती. 'शुं था कामवीर ?' एम विचार करीने कटाक्षरूप बाणोना मीषथी युद्ध करवाने तैयार थाय बे एवामां व्रकुटीरूप धनुष्यथी बुटेला नेत्ररूप बाणे करीने नेदा गयुं मन जेनुं एवा राजकुमारने जाणीने ते स्त्रीए कह्यु. “ हे सुजग ! ज्यारथी में श्रा नेत्रोथी तने दीगे डे त्यारथी निर्दय एवो कामदेव मने प्रहारे करे माटे हे नाथ ! तमे था म्हारी याचनाने फोगट करवाने योग्य नथी.” एवां ते स्त्रीनां वचन सांजली राजकुमारे कयुं. “ तुं कोण डं? अने कोनी पुत्री ?” स्त्रीए कह्यु. “हुँ बंधुदत्त शेग्नी वहाली पुत्री . म्हारं नाम मदनमंजरी . वली में न्हान पणथीज सर्व शास्त्रनो अन्यास कस्यो . पिताए मने परणावी , पण