Shilopadesh Mala

Author(s): Harishankar Kalidas Shastri
Publisher: Jain Vidyashala

Page 430

४२२
शीलोपदेशमाला थयेली सीताने बलात्कारे वैमानमां बेसारी एटले सीता रोवा लागी; ते सांजलीने जटायुए त्यां श्रावीने सीताने कयु के, “ हे वत्से ! लय पामीश नहीं.” एम कहीने ते पोताना कठोर नखना प्रहारथी रावणने मारवा लाग्यो एटले रावणे पोताना खझे करीने तेने पृथ्वी उपर पाडी नाख्यो.
पबी सीताने वैमानमां बेसारी रावण श्राकाशमार्गे चालवा लाग्यो एटले सीता विलाप करती उती कहेवा लागी के, " हे जात नामंडल ! हे राम! हे लक्ष्मण ! म्हारं रक्षण करो, रक्षण करो!!!" एवामां नामडलनो को अनुचर श्राकाश मार्गे जतो हतो. ते सीताना रुदनने सां. जलीने रावणनी साथे युद्ध करवा आव्यो; पण तेने तो रावणे पृथ्वी उपर पाडी नाख्यो. रस्तामां लंकाना अधिपति रावणे सीताने कर्वा के, “हे जानकि! त्रण लोकनो अधिपति हुँ त्हारो श्राज्ञाकारी बतां तुं शामाटे रुदन करे ? देवताउने पण ऽर्द्धन एवा था लंकाना उद्यानमा सुवर्ण अने रत्न जडित्र शिलातलनेविषे लजानो त्याग करीने क्रीडा कर. वनमा रहेनारा रामना श्राश्रयथी शु? यौवनथी उन्मत्त एवा म्हारो श्राश्रय कर. चमरी नंदनवन प्राप्त थये बते शुं मरुदेशनुं स्मरण करे खरी ?” ए प्रकारे कहेतो एवो रावण रुदन करती एवी सीताने समुजना सामे तीरे लश् गयो; पण सीताये तो पोताना मुखथी “ राम राम" ए प्रकारनुं वचन त्याग कहुं नहीं. पड़ी रावणे पोताना पिता पौलस्त्यना चरणमां प्रणाम कस्यो. ते वखते सीताये परपुरुषना स्पर्शनी शंकाथी पोताना अंगने संकोच्यु. रावणे वारंवार सीतानी प्रार्थना करवाथी पतिव्रता एवी ते सीताये तेने श्राप थाप्यो के, “श्रा परस्त्रीनी श्छाथी तने मृत्युरूप फल प्राप्त थशे.” पली “श्रा जानकी मने जोती ती धीमे धीमे प्रसन्न थशे.” एवी आशाथी हर्ष पामेलो रावण लंकानेविषे श्राव्यो. कडं डे के-वणिक, वेश्या, चोर, जुगारी श्रने कामी एटला परचित्तने न जाणता बता हर्ष पामे . पनी सीताये प्रतिज्ञा करी के “हुँ ज्यांसुधी राम लक्ष्मणने कुशल नहीं देखु त्यांसुधी जोजन करीश नहीं.” रावणे पण सीताने त्रिजटा राक्षणीना रक्षण नीचे अनेक सेवकोथी रक्षण करायेला देवरमण उद्यानमां अशोक वृतना नीचे राखी.