________________
महासती सीतानी कथा.
४३३. वात सांजलीने सैन्य सहित राम लक्ष्मण पण युद्ध करवाने सामा श्राव्या. तेर्जुनो परस्पर युद्ध यये बते लव कुशे लीलामात्रे करीने रामना सैन्यने दीनदशा पमाडयुं. पठी राम लक्ष्मण श्रने लव कुशने म्होढुं युद्ध युं. तेमां लक्ष्मणे क्रोध करीने कुरा उपर चक्र फेयुं; पण चक्रतो वेगथी कुशनी प्रदक्षिणा करी जेम पूर्वे करेलुं कर्म करनारनेज प्राप्त थाय बे तेम फरीने लक्ष्मणनी पासे श्राव्युं एटले राम ने लक्ष्मण खेद पामता बता विचार करवा लाग्या के, “पृथ्वीमां नर नारायण ते के श्रमे ? एवामां जामंडल सहित नारद श्रव्या ने खेद पामेला राम लक्ष्मणने जोइने तेमणे इसीने कयुं. "हे राघव ! तमे हर्ष पामवाने ठेकाणे खेद कम करो हो ? पोताना महा पराक्रमवंत पुत्रने जोइ कया पुरुषं चित्त यानंद न पामे ? सीताना उदरथी उत्पन्न थयेला या बन्ने पुत्रो तमारा बे. ते युद्धना मीषथी तमारा दर्शन करवा याव्या बे. तमारा कुलने जा नारा या चक्रे तेर्जनो नाश कस्यो नथी. वली स्वगोत्र रहित पुरुष उपर फेंकेलं श्रा चक्र क्यारे पण निष्फल यतं नथी.” पी पुत्रना स्नेहथी राम लक्ष्मण दर्षे करीने लव कुशनी पासे वेगथी चाल्या. नम्र एवा लव कुशे पण तत्काल रथथी नीचे उतरी पिताना चरणमां प्रणाम कस्यो, जेथी राम लक्ष्मणे गौरव सहित तेनां मस्तक सुंध्यां. ते वखते बन्ने सैन्य हर्षमय थया.
पी रामे पुष्पक वैमानमां बेसीने महा संपत्तिवाली श्रायोध्यानगरी प्रत्ये प्रवेश कस्यो तथा लक्ष्मण सुग्रीव, वज्रजंघाने बिजीषणनी विनंतीथी सीताने तत्काल तेडावी. यावती एवी सीताने लक्ष्मणे सामा जश्ने प्रणाम कस्यो छाने कथं के, "हे देवी! आपना प्रवेशथी या नगरीने पवित्र करो.” सीताये कयुं ज्यांसुधी म्हारो अपवाद शांति पाम्यो नथी त्यांसुधी हुं शुद्धि कस्या विना नगरी प्रत्ये प्रवेश नहीं करूं ने घर प्रत्ये पण प्रवेश नहीं करूं में शुद्धिने माटे पांच दिव्य धारया बे. ते एज के, "जो कहो तो ज्वालासहित एवा श्रग्निमां प्रवेश करूं. १ चोखा चावुं. २ तपेली कोस मुखमां नाखुं ३ श्राजवामां तोलानं. ४ जीने करीने तपावेली हलना फालने चाटु. ए. जे कहो ते करुं.” रामे ते सर्व वात सांजलीने सीताना अत्यंत श्रमयी ज्वाला
५५
