________________
૩૮૦
શતકના મા પંચમ જર્મગ્રન્થ-વિશેષાર્થ સહિત તે જીવ કર્મગ્રંથમતે તથા સિદ્ધાંત મતે પણ અવશ્ય મિથ્યાત્વ જ પામે, એ સિવાય બીજો કોઈ પણ વિશિષ્ટ ગુણ પામી શકે નહીં એ નિયમિત છે. ઉપશમસમ્યક્ત્વથી મિથ્યાત્વાદિ ૩ પુંજને ઉદય
ઉપશમસમ્યકત્વને (એટલે અન્તકરણના અનુભવને અથવા અન્તરકરણને) કાળ કંઈક અધિક આવલિકા જેટલે બાકી રહે તે વખતે તે કિંચિત્ અધિક આવલિકા જેટલા કાળમાં વર્તતે જીવ મિથ્યાત્વની દ્વિતીય સ્થિતિમાં રહેલા ત્રણે પુજના પ્રદેશોને આકર્ષ પ્રતિસમય (અંતરકરણની) પર્યન્ત આવલિકામાં ક્રમશઃ વિશેષહીન વિશેષહીન પ્રક્ષેપે છે, તે આ પ્રમાણે -પર્યન્તાવાલિકાના પ્રથમ સમયમાં ઘણા પ્રદેશો, બીજા સમયમાં તેથી અ૯પપ્રદેશ, ત્રીજા સમયમાં તેથી અપપ્રદેશ, એ કમથી પર્યન્ત સમય સુધી ૧૯ પ્રક્ષેપે, એ પ્રમાણે હીન, હીનતર પ્રક્ષેપક્રિયા (આવલિકા સિવાય) કિંચિત્ અધિકકાળ સુધી પ્રવર્યા બાદ જ્યારે તે કિંચિત્ અધિકકાળ પૂર્ણ થાય ત્યારે ૧૯૩ તુરત તે ત્રણ પુજના પ્રદેશમાંથી કોઈ પણ એક Sજના પ્રદેશને ઉદય થાય છે. ત્યાં પતિત અધ્યવસાયે મિથ્યાત્વપુંજને ઉદય થાય ત્યારે જીવ ઉપશમસમ્યકત્વથી (સાસ્વાદને પામ્યા વિના પરભા) મધ્યાત્વે આ કહેવાય, મધ્યમ અધ્યવસાયે મિશ્રપુંજને ઉદય થાય ત્યારે
૧૯૨. આ હીન હીનતર પ્રદેશપ્રક્ષેપ તે પુછાકાર પ્રદેશ રચના કહેવાય.
૧૯૩. પર્યાવલિકામાં પ્રવેશતાં જ કઈ પણ ૧ પુજનો ઉદય થાય છે.
