________________
૩૯૮
શતકનામા પંચમ કર્મઝન્ય-વિશેષાર્થ સહિત
સમ્યકત્વને આવરણ કરનારા થતા નથી, માટે તે મિથ્યાત્વપુદ્ગલે પણ ઉપચારથી સમ્યક્ત કહેવાય છે. વિશેષાવશ્યકની એ ૫૩૨ મી ગાથાની વૃત્તિને અક્ષરશઃ અર્થ કહ્યો. સંસ્ટન છે | આ ૧૩ પ્રકૃતિએના રસસ્પર્ધકે સર્વઘાતી તોષાય ? | બંધાય છે, પરંતુ ઉદયમાં આવતી વખતે તે સર્વઘાતી સ્પર્ધકે દેશઘાતીરૂપે પરિણમી ઉદયમાં આવે છે, માટે જ્યારે આ ૧૩ પ્રકૃતિએ વિપાકેદયમાં વતે છે ત્યારે દેશઘાતી સ્પર્ધકને ૩૬ સર્વઘાતી સ્પર્ધકને (દેશઘાતીપણે પરિણમવારૂપ અથવા દેશઘાતીપણે પરિણમી વારંવાર ઉદયાવલિકામાં આવી પ્રતિસમય ઉદયદ્વારા નિર્જરવારૂપ) ક્ષય, અને શેષ રહેલા (એટલે ઉદયાવલિકામાં દેશઘાતીરૂપે નહિ આવેલા તથા નહિ આવતા) સર્વઘાતી તથા અતિ સ્નિગ્ધ દેશઘાતી સ્પર્ધકને અનુદયરૂપ પરમ એ ત્રણે ભાવ સમકાળે મિશ્ર હોવાથી વિપાકેદય વખતે એ ૧૩ પ્રકૃતિઓને ચાનુવિદ્ધ ક્ષોપરાનમાંવ (એટલે રોદય યુક્ત ક્ષપશમ) છે. અને એ પ્રકૃતિઓ અધદયી હોવાથી જ્યારે એમાંની જે કે પ્રકૃતિ ઉદયમાં વર્તતી નથી તે વખતે અનુદયવતી પ્રકૃતિના સર્વઘાતી સ્પર્ધ કે (માંના કેટલાક સર્વઘાતી સ્પર્ધકે) દેશઘાતીરૂપ પરિણમી તે વખતે ઉદયમાં વર્તતી સજાતીય દેશઘાતી પ્રકૃતિના દેશઘાતી
સ્પર્ધકેમાં સંક્રમી ઉદયમાં આવી (પરપ્રકૃતિરૂપે ઉદયમાં આવી) નિર્જરતી જાય છે. એ પરપ્રકૃતિપણે ઉદયમાં આવવું તે કહેશો કહેવાય, કારણ કે કોઈ પણ કર્મ પ્રકૃતિ સ્વરૂપે ઉદયમાં આવે તે વિપાકેદય, અને પરરૂપે ઉદયમાં આવે તે તેને પ્રદેશદય ગણાય, એ નિયમ પ્રથમ જ કહેવાય છે, માટે એ ૧૩ માંની
