________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
gિ, પવે! વંદન કરીને કુમારે કહ્યું : ‘ભગવનું, હું હિતશિક્ષા સાંભળવા ઇચ્છું છું.” ગુરુદેવે પુનઃ એના મસ્તકે વાસપૂર્ણ નાંખીને કહ્યું :
તું સંસારસમુદ્રનો પાર પામ અને મહાગુણોથી વૃદ્ધિ પામ.”
કુમારે વંદના કરીને કહ્યું : “ભગવન, આપને નિવેદન કર્યું, હવે સાધુઓને પણ નિવેદન કરું...”
‘ભલે કરો.” ગુરુદેવે કહ્યું.
કુમારે વંદન કર્યું, પછી શ્રી નવકારમંત્રનું ઉચ્ચારણ કરતાં કરતાં સમવસરણને ત્રણ પ્રદક્ષિણા આપી.
ગુરુદેવે અને ઉપસ્થિત સાધુઓએ કહ્યું : ‘તું સંસારસાગરને પાર પામ અને ગુણોની વૃદ્ધિને પામ!' એમ બોલીને સહુએ શિખી મુનિના મસ્તક ઉપર વાસચૂર્ણ નાંખ્યું. બ્રહ્મદરે ઊભા થઈ, બે હાથ જોડી, વિનયપૂર્વક, ગદ્ગદ સ્વરે આચાર્યદેવને કહ્યું :
“ભગવંત, મેં મારો અતિ પ્રિય પુત્ર, કે જે આપના ઉપદેશથી વૈરાગી થયો છે, તેની આપને ભિક્ષા આપું છું. હે કરુણા-નિધાન, આપ એનું યોગક્ષેમ કરજો..... હવે એ આપને સમર્પિત થયો છે..'
બ્રહ્મદત્ત રડી પડ્યા. પોતાના આસને બેસી ગયા. પિંગલે ઉત્તરીય વસ્ત્રથી બ્રહ્મદત્તનાં આંસુ લૂછી નાંખ્યા અને કહ્યું : “હે પૂજ્ય, રડો નહીં, આનંદ પામો. આપનો પુત્ર શૂરવીર બની, કર્મોને હણી નાંખવા મેદાને પડ્યો છે... ખૂબ આનંદો!' પિંગલે ઊભા થઈ જનસમૂહનો કોલાહલ શાંત કર્યો, અને ગુરુદેવને કહ્યું :
હે વીતરાગ! જે દુષ્કર મોક્ષમાર્ગ પર શિખીકુમારને આપે પ્રયાણ કરાવ્યું એ માર્ગ પર ચાલવા માટે અમે પ્રોત્સાહિત થઈએ, અમારો આત્મા જાગે... એવો ઉપદેશ આપવા કૃપા કરો.”
આચાર્યદેવનો ધીર ગંભીર ધ્વનિ અશોકવનમાં ગુંજવા લાગ્યો :
મહાનુભાવો, આપણે સહુ અને સંસારના સહુ જીવો અનંતકાળ નિગોદમાં રહ્યા હતા. એક શરીરમાં અનંત-અનંત જીવોને રહેવાનું! અત્યંત સૂક્ષ્મ શરીર.... અને ચેતના સુષુપ્ત હતી ત્યાં દુઃખોની કોઈ સીમા ન હતી. નરકનાં દુઃખો કરતાં પણ ઘણાં વધારે દુઃખો આપણે ત્યાં સહ્યાં હતાં.
ત્યાંથી-નિગદમાંથી આપણો જીવ બહાર નીકળ્યો... પૃથ્વી, પાણી, અગ્નિ, વાયુ અને વનસ્પતિનાં જીવન આપણને મળ્યાં... તેવાં શ્રી સમરાદિત્ય મહાકથા
૪3છે
For Private And Personal Use Only
