________________
બાળપણ અને અભ્યાસકાળ એટલે એ જન્મ અને પાછો મરે, ફરી જન્મે અને ફરી મરે એવું થયા કરે એમ જ ને ?'' ““હા.' પિતાએ ટૂંકો જવાબ આપ્યો. ‘‘ત્યારે એનાથી છુટાય નહીં ? મરવું જ ન પડે એવું કંઈ ન થાય ?''
‘‘જરૂર થાય. રામનું નામ લેવાથી બધાથી છુટાય. જન્મવુંયે ન પડે ને મરવું ન પડે !''
બસ, બાળકને ગુરુચાવી મળી ગઈ. રામનામનો ગુરુમંત્ર મળી ગયો અને પાંડુરંગે દોઢ વર્ષની નાની ઉંમરમાં રામનામના તારકમંત્રથી શ્રદ્ધાપૂર્વક ઉપાસના શરૂ કરી દીધી.
અવધૂતજીની ઉપાસના અને સાધનાનો ધાગો જીવનભરનો છે. ભલે તે શાળા-મહાશાળામાં ગયા, સામાજિક ક્ષેત્રેશિક્ષણક્ષેત્રે પ્રવૃત્તિઓ કરતા રહ્યા હોય ! એઓશ્રીએ જીવનના પ્રત્યેક કાર્યને એક સાધનાનું જ સોપાન ગયું છે. એ દષ્ટિએ દરેક પ્રવૃત્તિમાં ઝંપલાવ્યું છે અને તેથી જ તેઓશ્રીની પ્રત્યેક પ્રવૃત્તિની પાછળ ભગવાનનો વરદ હસ્ત રહ્યો છે. ગુરુકૃપા
પાંડુરંગ આઠ વર્ષના થયા ત્યારે તેમને ઉપનયન સંસ્કાર (જનોઈ) આપવા માટે માતા તેમના ગામ દેવળે ગયાં. પિતાજી વિઠ્ઠલપંત તો પાંડુરંગની પાંચ વર્ષની ઉંમર થઈ ત્યારે જ ગોધરામાં ચાલેલા પ્લેગના રોગનો ભોગ બની સ્વર્ગે ગયા હતા. પાંડુરંગના એક નાના ભાઈ નારાયણ તે સમયે ત્રણ વર્ષના હતા.
જનોઈ આપવાનો મંગળ વિધિ પૂરો થયા પછી દેવનાં દર્શન કરાવવા માટે બધાં નરસોબાની વાડીમાં ગયાં. નરસોબાની વાડી
