________________
સમાપન
સુખદુઃખ મનનાં સોણલાં, જન્મમરણ તનગંધ, બનીરમકડું ઈંશનું ખેલ રંગ નિશ્ર્ચ. અને છેલ્લે,
પ
‘રંગ’રંગ જન શું કહે, રંગ સંતપદ ધૂળ ! ભાવે સદ્ગુરુ સેવતાં, ચારે જગ પદધૂળ ! અને એવા સદ્ગુરુની આપણે ભાવથી સેવા કરતા થઈ જઈએ એવો સુયોગ મળે એ જ અભ્યર્થના કરવી રહી.
૧૪. સમાપન
અવધૂતજીના જીવન અને ઉપદેશનું વિહંગાવલોકન આપણે કર્યું. આમ તો એમના જીવનનાં અનેક પાસાં છે અને દરેક પાસું ચમકતા કીમતી હીરાના પહેલદાર પાસાની માફક તેજસ્વી છે. પણ આ નાનકડી પુસ્તિકા ફક્ત એની કંઈક ઝાંખી કરાવશે તોય સાર્થક છે.
અવધૂતજીએ જીવનને સમગ્રતયા જોયું છે; ટુકડાઓમાં નહીં. આથી જ એક અખંડ જીવનની, પૂર્ણ જીનની સાધનાનાં સોપાનો કેમ ચડાય તેની સદાય કાળજી રાખી છે અને એમના સંસર્ગમાં આવનારને તે તરફ જ આંગળી ચીંધે છે.
એમની લોકસંગ્રહાત્મક પ્રવૃત્તિઓ પણ આ ધ્યેયને નજર સમક્ષ રાખીને જ થઈ છે. પહેલાં તેઓશ્રીની ઉપસ્થિતિમાં, સાંનિધ્યમાં શ્રીદત્ત ભગવાનની જન્મજયંતી ઊજવાતી હતી. માગશર સુદિ પૂનમના આઠ દિવસ અગાઉ બધા ભેગા થતા. પાઠ, પૂજા, પારાયણો થતાં; ઉત્સવ થતો. એક આદર્શ
