________________
જે પોતાની માતૃભાષાને બોલે છે તે કરોડો ગુજરાતીઓના મિશન - જીવનકર્તવ્ય ચાલુ રાખો. બોલતી વખતે આપણે જો હૃદયમાં રાજ કરે છે. અને જે માત્ર લખ-લખ કરી કેટલાને માતૃભાષામાં જ સંવાદ સાધવાના આગ્રહી રહીશું તો સામાન્ય વંચાવતા રહેશે? કયાં સુધી? સસ્તી, સારી, મજબૂત અને ટકાઉ બોલચાલમાં અનિવાર્યપણે ઉપયોગમાં આવી જતાં કૉક-કૉક અંગ્રેજી ભાષા માત્ર બોલવાથી જ ટકશે. પૂછો કચ્છી માડુંઓને મોરારિ શબ્દો ક્ષમ્યસ્વ ન ગણી શકાય? ગણી જ શકાય, સાવધાની રાખવી બાપુ ગુજરાતીમાં લખતા ડરે છે! કહે છે, “હું લખું છું તો જરૂરી છે. સૉરી-બૅક્સ કે ગુડ મૉર્નિંગ ભલે સાહજીકતાથી કહીએ ભાષાવિદો વ્યાકરણની ભૂલો કાઢે છે. એવું કોણ કરે? મને તો પરંતુ માફ કરજો, આભાર કે સુપ્રભાત પણ કોકકોકવાર બોલજો.. બોલવાની જ મજા આવે છે.''
જો જો ચહેરો થોડોક વધુ પલાશે... તબસૂમ! માતૃભાષાની ખેવના કરતાં લેખો લખો, લખશું તો વંચાશે, માતૃભાષાને ટકાવવા સંવાદ' જ ઉમદા મીડિયા છે. પરંતુ બોલવાનું Miss ન કરો પ્લીઝ, Miss, Misses and Mister! માતૃભાષામાં જ બોલવાનું ને બોલવાનું જ 'Mission' –
સંપર્ક : ૯૮૩૩૮૬૮૬૯૧ ( શુભ લેડ્યા વિના શુભ ધ્યાન નથી, શુભ ધ્યાન વિના સમતા નથી )
સુબોધી સતીશ મસાલિયા આપણા આત્માના બંધનનું મૂળ કર્મ છે અને કર્મનું મૂળ - પ્રકૃતિનું સુંદર વિશ્લેષણ લેશ્યા દ્વારા જૈન દર્શન કર્યું છે. જૈનધર્મની મનમાં છે. આપણા મનનું શુદ્ધીકરણ અને મારણ ન કરીએ ત્યાં સામાન્ય ક્રિયા કરવા માટે પણ પ્રકૃતિ બદલવી પડે, તો શુભ ધ્યાન સુધી મુક્તિ મેળવી શકાતી નથી. તે માટે ભગવાને શુભ લેશ્યા, જેવા ઉત્તમ અનુષ્ઠાન માટે તો ચોક્કસ પ્રકૃતિમાં શુભ લેશ્યા શુભ ધ્યાન બતાવ્યા છે. ગાઢ કર્મોના ક્ષય માટે બધાને અંતે શરણ જોઈએ. જેમ એક વ્યક્તિ પરમાત્માની ભક્તિ બહુ લયલીન થઈને ધ્યાન છે. સર્વશ્રેષ્ઠ અનુષ્ઠાન ધ્યાન છે. સમતામાં પહોંચવા માટે કરે છે પણ જો તેનો સ્વભાવ સ્વાર્થી હોય, જેમકે ધંધામાં તેને સ્વાર્થ શુભ ધ્યાન એ અમોઘ ઉપાય છે. ૧૪ પૂર્વ શાસ્ત્રના પારગામીને આવે તો સાચી વ્યક્તિને ગમે તેટલું નુકસાન થાય તે જોવા પોતે ૪ જ્ઞાનના ધણીને પણ કર્મક્ષય કરવા અને સર્વ દોષોનું ઉન્મેલન તૈયાર ન હોય, પોતાના લાભ માટે ગમે તે કરવા તૈયાર હોય તો કરવા ધ્યાનનું જ શરણું લેવું પડે છે. બધો ધર્મ કરીને તેનું અંતિમ તે વ્યક્તિની વેશ્યા અશુભ ગણાય. તે સારા વિચારોમાં તલ્લીન ફળ તો આત્માને શુભ ધ્યાનમાં સ્થિર કરવો તે જ છે. ધ્યાન એ થાય પણ તેને શુભ ધ્યાન આપવાની કોઈ શક્યતા જ નથી. તેવી મનની અવસ્થા છે, ઉત્કૃષ્ટ કક્ષાની અનુભૂતિ કરવાનો એકમાત્ર રીતે ધંધામાં લાગે કે જરા વિશ્વાસઘાત કરીશું તો બે-પાંચ કરોડ ઉપાય ધ્યાન છે. જૈન શાસનમાં આરાધના માટે અસંખ્ય યોગો છે. મળશે, ત્યારે સામેનો પાયમાલ થાય તેમ હોય તેમ છતાં શું વિચારો? જેમકે ભક્તિયોગ, કર્મયોગ, શાસ્ત્રયોગ, જ્ઞાનયોગ, સામ્યયોગ તેનું જે થવું હોય તે થાય પણ આપણે તો મેળવી લો. આ બધા અને ધ્યાનયોગ આમ ક્રમસહ યોગો બતાવ્યા છે. અને તે બધામાં અશુભ લેશ્યા - કૃષ્ણ વેશ્યાના ભાવો છે, પછી ભલે તે પ્રસંગે પણ ટોપ લેવલમાં ધ્યાન યોગ છે. દરેક સાધનામાં અંતિમ ચરણમાં દાન-દયા-પરોપકાર કરતો હોય, પણ મૂળથી પ્રકૃતિ ઉગ્ર સ્વાર્થવાળી ધ્યાન યોગ છે. કર્મયોગનું વર્ણન આચાર રૂપે અધ્યાત્મમાં આવે છે. જેમકે કોઈને પોતાના દેહ પર, રૂપ પર આકર્ષણ હોય. તે છે. સાધુ ક્રિયા પણ કર્મયોગમાં આવે, શાસ્ત્રયોગમાં બહોળું શાસ્ત્રજ્ઞાન સંસારમાં રચ્યોપચ્યો રહેતો હોય, તેને શરીર પર ખૂબ મમતા છે, જોઈએ, જ્ઞાનયોગ પામેલાને સામ્યયોગ આવે અને પછી ધ્યાન ખાવાની આસક્તિ પણ ઘણી છે, તેને મમતા-આસક્તિના કારણે આવે. ટોપમાં ધ્યાન યોગ છે. આ બધા સ્ટેપ ક્રમશઃ પસાર કર્યા લેશ્યા પણ અશુભ જ હોય. જીવનમાં ઘણી વખત બધાને ખોટા પછી જ નિર્મળ ધ્યાન યોગ આવે. તમામ કચરો કાઢવાની તાકાત વહાલા થવા – રાજી રાખવા પ્રયત્ન કરતા હો, સગાંવહાલાં મળે લેશ્યા અને ધ્યાનમાં છે. બધા મોક્ષે ગયા તે આબે યોગના આલંબનને ત્યારે એવી મીઠી-મીઠી વાતો કરે કે જેમાં જુઠ્ઠાણાનું ગણિત જ ન પામીને ગયા છે. ધ્યાનના બે ભેદ છે. શુભ અને અશુભ. તેમ હોય, જો જરા કોઈનાથી ઓછું આવે તો વાતવાતમાં ખોટું લાગી લેશ્યાના પણ બે ભેદ છે. શુભ અને અશુભ. આત્મશુદ્ધિ કરવી જાય - રીસ ચડી જાય, મામૂલી બાબતમાં વાંધાવચકા પાડે. કોઈને હોય તો શુભ લેશ્યા અને શુભ ધ્યાનનું આલંબન લેવું પડે. મોટા-મોટા વિશ્વાસ આપો, ઘડીમાં વાત કરીને પાછા ફરી જાઓ,
આપણે જીવનમાં શુભ ધ્યાનના માર્ગે જવું હોય તો શુભ આ બધા અશુભ લેશ્યાજન્ય ભાવો છે. શુભ લેશ્યા વગર શુભ લેશ્યા કેળવવી જ પડે. તે નહિ આવે ત્યાં સુધી શુભ ધ્યાન દીવાસ્વપ્ન ધ્યાન શક્ય જ નથી. વેશ્યાના ભેદો છે તેમાં ટોપમાં શુભ લેગ્યામાં જેવી વાત બનશે. શુભ લેશ્યા એ જૈન દર્શનનો આગવો વિષય શુક્લ લેગ્યા છે. અને પ્રાથમિક શુભ લેગ્યામાં તેનો લેશ્યા છે. દુનિયાના ધર્મશાસ્ત્રોમાં ક્યાંય આ વાત આવતી નથી. લબ્ધિમનનું અત્યારે તો પ્રાથમિક શુભ લેશ્યા આવવી પણ ઘણી જ મુશ્કેલ છે.
ફેબ્રુઆરી - ૨૦૧૯
પ્રબુદ્ધજીવન
(૩૧)
