Prabuddha Jivan 2016 06

Author(s): Sejal Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh

Page 6

પ્રબુદ્ધ જીવન
જૂન, ૨૦૧૬
પણ શીખવે છે. આપણી અંદર પણ કેટલાંક અવરોધોને ઓળંગતા મહત્ત્વાકાંક્ષી યોજનાઓ ઘડવાનું મન પણ થાય છે. પણ વાસ્તવિકતા શીખવે છે, ભેદથી મુક્ત થતાં શીખવે છે. એક સર્જક જે રીતે રચના રોકી લે છે. કદાચ ધીરે ધીરે પાર પડશે એવી આશા પણ આપે છે. કરે, એક કલાકાર જે રીતે એનું કળાકીય સર્જન કરે છે ત્યારે એની જીવવા માટે આશા જરૂરી નહીં? પણ પ્રયત્ન તો કરવો જ રહ્યો. મનોમંથનની અનેક તીવ્રતાઓ પાર કર્યા પછી એક સુંદર, અમર કોઈ પણ સામાયિકની ધરોહર જો કોઈના હાથમાં હોય તો તે છે સર્જન પ્રગટે છે તેમ જ આપણા મનોમંથન પછી એક સ્પષ્ટ, શુદ્ધ, તેનો વાચક. “પ્રબુદ્ધ જીવન'ના વાચક હંમેશા એ રીતે કાર્યરત અને પારદર્શક મન પ્રાપ્ત થાય છે જે સૃષ્ટિના સમગ્ર જીવો પ્રત્યે સમભાવ સક્ષમ રહ્યા છે. આજે ફરી એક વાર તેમની સામે જ ટહેલ નાખું છું. અને કરુણાથી વર્તન કરે છે. એવું મંથન સહુને મળો. દરેકને જાત બે-ત્રણ પ્રશ્નો મુંઝવે છે તેમાં એક, આજે એકતરફ ભૌતિકવાદનો લડત માટે મંથન મુબારક.
સામનો આપણે કરી રહ્યા છીએ, તો બીજી તરફ બદલાતી સંસ્કૃતિ I XXX
અને સમયના પ્રશ્નો છે. આ બધાની વચ્ચે ટકવા અને લડત આપવા પ્રબુદ્ધ જીવન” આપણું પોતાનું સામયિક છે. આજ સુધી આપ શું કરી શકાય એ વિશે આપ સૂચન આપો. એ બાબત પર વિશેષ સહુએ એને અનેક લાડ લડાવી સીંચ્યું છે અને જ્ઞાનની સાધના એ ધ્યાન આપવું છે. એક તો યુવાનો આ સામયિક વાંચે અને બીજું વધુ પ્રબુદ્ધ જીવન'નો એકમાત્ર ધ્યેય છે. સંવાદની ભૂમિકા હંમેશા આ ને વધુ લોકો આ જ્ઞાન યાત્રાના ભાગીદાર બને. આટલી મોટી સામયિકે સ્વીકારી છે. સહુ પહેલાં તો અનેક લોકોનો આભાર. ગયા સંખ્યાના વાચકવર્ગ પાસે સમયાંતરે લિખિત પ્રતિભાવની અપેક્ષા અંક પછી આપ સહુના ફોન અને સંદેશા મળ્યાં, ત્યારબાદ આ અસ્થાને તો નથી જ ને? આપ સહુ દરેક મહિને કે વર્ષે પણ એક જવાબદારી ઉપાડવાની થોડી હિંમત આવી. જ્યારથી અંક બહાર પ્રતિભાવ મોકલો તો પણ આપણી પાસે અનેક પ્રતિભાવોનો ઢગલો પડ્યો ત્યારથી ચિંતા હતી. પ્રબુદ્ધ વાચકને ગમશે કે નહીં, સ્વીકારશે થઈ જાય અને આપની પાસે આ માગણી તો કરવી અનુચિત નથી કે નહીં અને આ પરીક્ષામાંથી પાર પડાશે કે નહીં. આ ત્રણ નહીં'ની જ ને? વચ્ચે મન ડગમગી રહ્યું હતું. રાતની નિંદ્રાએ વિદાય લઈ લીધી હતી અંતે એટલું જ. ને મન માળવે ચડી જાતજાતના વિચારોમાં ખોવાઈ ગયું હતું. આ જ્યાં હતા ત્યાં જ ઉભા રહીને એ દૃશ્ય ખૂબ સુંદર દેખાતું હતું, વખતે જે તંત્રી લેખમાં મંથન વિશે લખ્યું તેનું કારણ પણ આ જ ત્યાં જ ઉભાં રહીને એ સૌંદર્ય ફરી ફરી માણી શકાતું હતું. વૈચારિક પ્રવાહની અસર.
પણ, ‘મન’, જ્યાં સુધી તું સ્થાનફેર નહીં કરે ત્યાં સુધી કેમ સમજાશે, ખેર, ધનવંતભાઈની જગ્યા લેવાની મારી કોઈ વિસાત નથી જ જે હતું એટલું પૂરતું હતું કે એથીય વધુ કંઈક શક્ય હતું !! પરંતુ આપ સહુએ આ સામયિકમાં મારો સ્વીકાર કર્યો તેનો સંતોષ
સેજલ શાહ અને આભાર. ખરા અર્થમાં કહું તો ઋણી છું. સાથે હવે અનેક નવી
sejalshah702@gmail.com 'અંતરની અમીરાતઃ ડૉ. ધનવંત શાહ
શ્રી ધનવંતભાઈ શાહની કલમે લખાયેલા તંત્રીલેખમાંથી ‘પ્રબુદ્ધ જીવનના દરેક અંકમાં હવે થોડો અંશ લખાશે. તેમની અંતરની લાગણીઓનું એશ્વર્ય માણવાનું સૌને ગમશે એ ભાવ સાથે ‘અંતરની અમીરાત’ આ અંકથી શરૂ કરીએ છીએ... • હું મારા પ્રિયજનોને અને સ્વજનોને મારા સમગ્ર અસ્તિત્વથી ચાહું, પણ આસક્ત ન બનું. સમય આવે ત્યારે સાપની કાંચળીની જેમ બધું ઉતારી નાખું કારણ કે બધું અનિત્ય છે. ક્યારેક તો તૂટવાનું અને છૂટવાનું છે જ. પળે પળે સર્વની ક્ષમા માગું અને ક્ષમા આપું. • અને પ્રત્યેક કોળિયે, પાણીના પ્રત્યેક ઘૂંટડે, હવાની પ્રત્યેક લહેરખીએ એ આપનારનો ઉપકાર માનું અને જે જે પુદ્ગલો આ અન્નપાણીથી વંચિત રહ્યા છે એમના પ્રત્યે મારી કરુણા વહો અને એમને એ મળે એવા પ્રયત્નો હું કરું કારણ; કે આ જગતમાં કાંઈ જ મારું નથી જે છે એ સર્વનું છે. નથીંગ ઈઝ માઈન. એવરીથીંગ ઈઝ ડીવાઈન..
આ સૃષ્ટિમાં મને જેટલું મળ્યું છે એટલી જ મારી લાયકાત હતી- છે. એથી વિશેષની મને તમન્ના ન હોય છતાં પુરુષાર્થ અને કર્મ મારા કર્તવ્ય બની રહો. •મને મારી જરૂરિયાતથી વધુ મળે એ મારું જ બની ન રહો. હું એ સર્વનો ટ્રસ્ટી બની રહી જરૂરતમંદ તરફ એ વહાવું. મારા પરિશ્રમથી મળે એટલું જ ધન પામું. અન્યના પરિશ્રમથી પ્રાપ્ત કરેલું ધન મને વર્ય હો. એ કર્મબંધ છે. મને માત્ર ન્યાય સંપન્ન વૈભવ જ મળો. બાહ્ય વૈભવ મને ન મળે પણ આંતરવૈભવ અધિકાધિક મળો.
|સંકલનઃ દીપ્તિ સોનાવાલા