Parmaras Abhilekh

Author(s): Amarchand Mittal, Dalsukh Malvania, Nagin J Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 355

३०६
परमार अभिलेख १२१. वाय कौथुमशाखाध्यायिने नि नारायणशर्मणे वा(ब्रा)ह्मणाय पदमेकम् १ टकारीस्थान
विनिर्गताय सार१२२. पिण-सगोवाय भार्गवच्यवनवा (ना)प्नधानी (वदौ) व-जामदग्नयेति पंचप्रवराय च वासुदेव
शम्र्मणः पौत्राय च लक्ष्मी१२३. धार]शर्मणः पुत्राय कौथुमशाखाध्यायिने त्रि पुरुषशर्मणे ब्रा (बा) []णाय प(द) मेकम्
१ टेणीस्थानविनिर्गता१२४. य शाण्डिल्यसगोत्राय शाण्डिल्यशि (सि) तदैवलेति त्रिप्रवराय त्रि विश्वेश्वरशर्मणः पौत्राय
त्रि महेश्वरशमणिः] १२५. [पुत्राय कौथुमशाखाध्यापिने त्रि बाऊंशर्मणे वा (ब्रा) ह्मणाय पदमेकम् १ वत्ससगोत्राय
भार्गवच्यवन-आप्न१२६. वानीनजामदग्न्येति पंचप्रवराय चाहमान-कुलेि) प्रवर्द्धमानाय सा पल्हणदेववर्मणः पौत्राय
सा सल (ल्ल) १२७. ष (ख) णसी (सिं)हवर्मणः पुत्राय साधनिक अनसिंहवर्मणे क्षत्रियाय पदद्वयम् २ इति
षोडसवा (शब्राह्मणेभ्यः १२८. कुंभडाउदा (द)-वालौदा (द)-वघाडी-नाटिया इति ग्रामचतुष्टयं समग्रं चतुष्कंकट-विसु (शु)द्धं
. सवृक्षमालाकुलं त१२९. संव(ब)द्ध-गृहगृहस्थानखलखलस्थानं खलु तलभेद्यागो-वाटिकाशाकमुष्टि-तैलपलिका
कुम्भपूरकात्का१३०. शोत्पत्ति-पातालनिधिनिक्षेप-[दे]वायत[नो]द्यान-तडागवापीकूपादि-सहितं सहिरण्यभागभोगं सो१३१. परिकरदंडादि-[स]ोदायसहितं पुण्ययशोभिवृद्धये चंद्राकर्णिवक्षिति-समकालं यावत्परया
भक्तया दे- .. १३२. व-बा(ब्राह्मण-भुक्तिवज शासनेनोदकपूर्व दत्तं तन्मत्वा तन्निवासि-पट्टकिलजनपदैर्यथा
दीयमान-भागभी१३३. गकर-हिरण्यादिकमाज्ञा-विधेयर्भूत्वा सर्वमेतेभ्यो बा(ब्रा) ह्मणेभ्यः समुपनेतव्यम् सामान्य
चैतद्धर्म[फ]लं. वुध(बुद्ध)वा . . १३४. अस्मत्स्वामिवंस (श)-जै विभिर्भोक्तृभिरस्मद्दत्त-धर्मा (म्म) दायोनुमन्तव्यः पालनीयश्च । - उक्तं च । . . . . . . .
व (ब) हुभिर्वसुधा भु१३५.
*क्ता राजभिः सगरादिभि.। . . यस्य यस्य यदा भूमिस्तस्य तस्य तदा फलम् ।।६८ (६९)॥.. ... . . . स्वदत्तां परदत्ता वा यो हरेत् वसुन्धरां (राम्)। (चतुर्थ ताम्रपत्र-पृष्ठ भाग) .
. स विष्ठायां कृमिर्भूत्वा पितृभिः सह मज्जति ।।६९(७०)॥ सर्वानेवं भाविनों भूमिपालान् भूयो भूयो याचते रामभद्रः। सामन्योयं धर्मसेतुर्नृपाणां काले काले पालनीयो भवद्भिः ।।७० (७१)। इति कमलदलाम्बुविन्दुलोलां श्रियम
.. नुचिन्त्य मनुष्यजीवितं च।। सकलमिद-मुदाहृतञ्च बुद् वा न हि पुरुषः परकीर्तयो विलोप्याः ॥७१ (७२)। इति।
१३७.