Panchastikaya Sangraha

Author(s): Niranjana Vora
Publisher: Gujarat Vidyapith Ahmedabad

Page 71

આસ્ત્રાવ
रागो जस्स पसत्थो अणुकंपासंसिदो य परिणामो। चित्तम्हि णत्थि कलुसं पुण्णं जीवस्स आसवदि ॥ १३५ ॥
रागो यस्य प्रशस्तोऽनुकम्पासंश्रितश्च परिणामः।
चित्ते नास्ति कालुष्यं पुण्यं जीवस्याम्रवति ॥ १३५ ॥ अनुपा:
જે જીવને પ્રશસ્ત રાગ છે, અનુકંપાયુક્ત પરિણામ છે અને ચિત્તમાં કલુષતાનો अभाव छ, ते वने पुश्य भासवे छ. (१३५)
अरहंतसिद्धसाहुसु भत्ती धम्मम्मि जा य खलु चेट्ठा । अणुगमणं पि गुरूणं पसत्थरागो ति वुच्चंति ॥ १३६ ॥
अर्हत्सिद्धसाधुषु भक्तिधर्मे या च खलु चेप्टा।
अनुगमनमपि गुरूणां प्रशस्तराग इति ब्रुवन्ति ॥ १३६ ॥ अनुवाद :
અહંત-સિદ્ધ-સાધુઓ પ્રત્યે ભકિત, ધર્મમાં ખરેખર પ્રવૃત્તિ અને ગુરુઓનું अनुगमन, ते 'प्रशस्त २।।' ५४ाय छे. (१३६) तिसिदं व भुक्खिदं वा दुहिंदं दट्ठण जो दु दुहिदमणो। पडिवज्जदि तं किवया तस्सेसा होदि अणुकंपा ॥ १३७ ॥
तृषितं बुभूक्षितं वा दुःखितं दृष्टवायस्तु दुःखितमनाः ।
प्रतिपद्यते तं कृपया तस्यैवा भवत्यनुकम्पा ॥ १३७ ॥ अनुवाई :
તૃષાતુર, સુધાતુર અથવા દુ:ખીને જોઈને મનથી દુ:ખી થતો જીવ તેમના પ્રત્યે सुरुमाथी पर्त छ, त। अनु। छ. (१७)
कोघो व जदा माणो माया लोभो व चित्तमासेज्ज। जीवस्स कुणदि खोहं कलुसो त्ति य तं बुधा वेंति ॥ १३८ ॥ क्रोधो वा यदा मानो माया लोभो वा चित्तमासाद्य । जीवस्य करोति क्षोभं कालुष्यमिति च तं बुधा ब्रुवन्ति ॥ १३८ ॥
૫૮