Panchastikaya Sangraha

Author(s): Niranjana Vora
Publisher: Gujarat Vidyapith Ahmedabad

Page 82

अरहंतसिद्धचेदियपवयणगणणाणभत्तिसंपण्णो ।
बंधदि पुणं बहुसो ण हु सो कम्मक्खयं कुणदि ।। १६६ ॥ अर्ह । द्धचैत्यप्रवचनगणज्ञानभक्तिसम्पन्नः ।
बध्नाति पुण्यं बहुशो न खलु स कर्मक्षयं करोति ।। १६६ ।। अनुवाद :
अत, सिद्ध, चैत्य (खताहिनी प्रतिभा), प्रवयन ( - शास्त्र), मुनिगाग़ भने જ્ઞાન પ્રત્યે ભક્તિસંપન્ન જીવ ઘણું પુણ્ય બાંધે છે, પરંતુ તે ખરેખર કર્મનો ક્ષય ५२तो नथी. (१६७)
जस्स हिदणुमेत्तं वा परदव्बम्हि विज्जदे रागो ।
सोण विजादि समयं सगस्स सव्वागमधरो वि ।। १६७ ।। यस्य हृदयेऽणुमात्रो वा परद्रव्ये विद्यते रागः ।
स न विजानाति समयं स्वकस्य सर्वागमधरोऽपि ।। १६७ ।।
अनुवाद :
જેને પરદ્રવ્ય પ્રત્યે અણુમાત્ર પણ આસક્તિ તે, ભલે સર્વે આગમેના જ્ઞાતા હોય तोयाग, स्वीय समयने भागतो नथी. (१६८)
धरिदु जस्स ण सक्कं चित्तुन्भामं विणा दु अप्पाणं ।
रोधो तस्स ण विज्जदि सुहासुहकदस्स कम्मस्स ।। १६८ ।। धर्तुं यस्य न शक्यम् चित्तोग्रामं विना त्वात्मानम् । रोधस्तस्य न विद्यते शुभाशुभकृतस्य कर्मणः ॥ १६८ ॥
अनुवाद :
જે (રાગના સદ્ભાવને લીધે) પોતાના ચિત્તને ભ્રમણ વિનાનું રાખી શકતો नथी, तेने शुभाशुभ र्मनी निरोध नथी. (१६८)
तम्हा णिव्बुदिकामो णिस्संगो णिम्ममो य हविय पुणो । सिद्धेसु कुणदि भत्तिं णिव्वाणं तेण पप्पोदि ।। १६९ ।। तस्मान्निवृत्तिकामो निस्सङ्गो निर्ममश्व भूत्वा पुनः । सिद्धेषु करोति भक्तिं निर्वाणं तेन प्राप्नोति ।। १६९ ॥
૬૯