________________
(५४)
.
तिन्हहुंको ध्यान पर उत्तम विवेक कर, चिदानंद आपरूप आपमें समाइए. २१ दया दया भाखे पण राखे न विवेक हिये, ते तो नर प्रगट पशु समान कह्यो है; पावे न विवेक जोलों सिझे नहिं काज तोलों, दयारूप धरम विवेकमांहि रह्यो है; जाके हिरदे विवेक सोई ज्ञाता अतिरेक, तिनहुँ सुतत्त्वको सरूप साचो लह्यो है; तत्त्वके सरूप बिनजाणे पक्षपात ताणे, ते तो महामोहरूप नदियांमें वह्यो है २२ पढ्यो तुं तो वेद पण जाण्यो नहि साचो भेद, वेदमें अहिंसारूप परम धर्म कह्यो है लक्षण अहिंसा ज्युं बतायो हे धरमकेरो, ते हुँ तो वचन भागवतमांहि रह्यो है; जाप जो बतायो ते तो भावरूप जाण्यो नाहि, ते तो पशुघातकेरो गाढो पक्ष गयो है; तत्के सरूप बिनजाणे पक्षपात ताणे, ते . तो महामोहरूप नदियांमें वह्यो है. २३
.
१ ज्यां सुधी. २ त्यां सुधी. ३ अतिशय.