Niyamsara

Author(s): Kundkundacharya, Uggar Sain
Publisher: ZZZ Unknown

Page 59

42
THE SACRED BOOKS OF THE JAINAS.
the doer of any one of them. This process of meditation is known as self-analysis (Bhed Vijnána) and is indispensable for the practice of self-realisation.
एरिसभेदभासे मज्झत्थो होदि तेण चारित्तं । तं दिढकरणणिमित्तं पडिकमणादी पवक्खामि ॥२॥
ईदृग्भेदाभ्यासे मध्यस्थो भवति तेन चारित्रम् । तदृढीकरणनिमित्तं प्रतिक्रमणादिं प्रवक्ष्यामि ॥ ८२॥
82. By practising self-analysis, (a soul) becomes equanimous and thus (gains) Right Conduct. In order to fortify this (conduct) I shall speak of repentance, etc.
मोत्तण वयणरयणं रागादीभाववारणं किच्चा। अप्पाणं जो झायदि तस्स दु होदि त्ति पडिकमणं ॥८३ ॥ मुक्त्वा वचनरचनां रागादिभाववारणं कृत्वा ।
आत्मानं यो ध्यायति तस्य तु भवतीति प्रतिक्रमणम् ॥८॥
83. He, who leaving aside (all) forms of speech, and getting rid of (impure) thought-activities, such as attachment, etc., meditates upon his own soul (is said from the real point of view) to have repentance (Pratikramana).
राहणाइ वट्टइ मोत्तूण विराहणं विसेसेण। सो पडिकमणं उच्चइ पडिकमणमओ हवे जम्हा ॥८४॥
अाराधनायां वर्तते मुक्त्वा विराधनं विशेषेण । तत् प्रतिक्रमणमुच्यते प्रतिक्रमणमयो भवेद्यस्मात् ॥८४ ॥
84. He, who avoiding (all sorts of) transgressions particularly, is observed in self-contemplation is said to have repentance; because he himself is the embodiment of repentance.
मोत्तण अणायारं आयारे जो दु कुणदि थिरभावं । सो पडिकमणं उच्चइ पडिकमणमओ हवे जम्हा ॥ ८५॥ मुक्त्वानाचारं प्राचारे यस्तु करोति स्थिरभावम् । स प्रतिक्रमणं उच्यते प्रतिक्रमणमयो भवेद्यस्मात् ॥८५॥