Muni Harikesh Acharya Sthulibhadra

Author(s): Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust

Page 6

જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણી : ૧ - ૭
આ વખતે શહે૨ના લોકો વસંત ઋતુનો ઉત્સવ ઊજવવા લાગ્યા. તેઓએ સારાં સારાં કપડાં ને ઘરેણાં પહેર્યાં. ટોળે મળી નગરના બગીચામાં ગયા. ત્યાં કોઈ હીંચકા બાંધી હીંચવા લાગ્યા. કોઈ વીણા વગાડતાં નાચ કરવા લાગ્યા. કોઈ રંગની પિચકારીઓ છાંટવા લાગ્યા. કોઈ અબીલ ને ગુલાલ ઉડાવવા લાગ્યા. કોઈ જઈને હોજમાં નાહવા પડ્યા.
આમ કુદરત તથા નગરજનોને આનંદે મહાલતા જોઈ આ ચંડાળોને પણ આનંદ કરવાનું મન થયું. કયા માણસને આમ આનંદ કરવાનું મન ન થાય ? પણ તેઓ તિરસ્કાર પામેલા એટલે તે નગરજનોના જેવો આનંદ કયાંથી કરી શકે ?
સુંદર બગીચા ને નિર્મળ પાણીના હોજ તો દૂર રહ્યા, પણ સામાન્ય બગીચા ને પીવાનાં ચોખ્ખાં પાણી પણ તેમને માટે મુશ્કેલ હતાં. માણસનો માણસ ત૨ફનો આ અન્યાય તો જુઓ ! ઢોરને અડાય, રક્તપિત્તિયાને અડાય, પણ ચંડાળને ન અડાય ! એટલે જ્યારે જ્યારે આનંદનો અવસર આવતો ત્યારે તેઓ નગરથી દૂર આવેલા ઘટાદાર વડલાની છાયામાં એકઠા થતા.
આજે વડલાની છાયામાં સ્ત્રી ને બાળકો, જુવાન ને ઘરડાં સહુ એકઠાં થયાં છે. તેઓ છૂટા હાથે દારૂ વાપરે છે, ભાંગીતૂટી ઢોલક વગાડી નાચ કરે છે. બળિયાને આજે અનેરું તાન ચડ્યું. સારી રીતે દારૂ ઢીંચી સહુની વચમાં આવ્યો ને ગાંડોતૂર