Karpur Kavya Kallol Part 5 6 7 8

Author(s): Lalitvijay
Publisher: Karpur Pustakalaya Samo

Page 942

( ૧૭૦ )
શેરી મૈત્રી સે। જણા, તાલી મૈત્રી અનેક જામે સુખ દુઃખ માંટીયે, સેા લાખનમે એક સજ્જન સજ્જન મેજપુ, સજ્જન કે મન ઔર, દાનુ ખીચ અંતર પડા, એક ચિત્ત ા કાર સજ્જન સમે બિચારીએ, અપને કુલકી રીત ખરી ખરીયાસે કીજીયે, વીવા વર ને પ્રીત માહાધના તીર્થા-સાસુ તી સસરા તીર્થ, તીથૅ સાળા સાળી; માતા પિતા નદી નાળાં, અડસઠ તીથ ઘરવાળી. તેના દેવ ગુરૂ પૈસા મા પરમેશ્વર, ખાયડી મારી
ગર્
વરસે મેહ.
છૈયાં છેારાં સાળીંગરામ, કાની સેવા કરૂં. માતાની આશીષ-પત્ની વધાવા હા સખી, મેાતીએ થાળ ભરે; મા દેતી આશીષ તે, સા દિન આયા ઘરે. ત્યાં હૃદમ જવુ --આવ અતિ આદર અતી, મતી નૈનામે તે; તા ઘર હમે જાઇયે, ભાલે ત્યાં કદી ન જવું-આવ નહિં આદર નહિ, નહિ નૈનામે નેહ; તા ઘર કછુ ન જાયે, ક્રંચન વરસે મેહ, ત્યાં મરેલાજ છે--અતિ રણા બહુ બેટીયા, ઢાનારી ભરતાર; ઇતને કું મત મારીચે, મારઢીયા કીરતાર સદા પ્રભુ ભજો--દુ:ખમે' સૌ પ્રભુકાં ભજે, સુખમે ભજે ન કાય; ભજે, દુ:ખ કહાં સે હ્રાય ? રાગા, કાલે ફૂલ' પચતે; રાજ્ઞ, પાપી પાપે ન પચતુ. નર, દીનભર રહત ઉદાસ, ખર છુ ને મૂરખ નર, સદા સુખમાં નિવાસ, કોઇકજ હાય—કાણીયા નર કાક સાધુ, કાક દાતા મંજા; વિખર દંતા કેાઇ મૂરખા, કાક નિર્ધન તાલુકા.
જો સુખમે પ્રભુ ચારનું. પાકવુ.—લંઘને પચતે મંત્રીશું તે તે ત્રણના કસ—ચકવા ચાતક ચતુર
39
,,
29
ખેલવા વિવેક—મેલણા ખેલી જાળુણેા, ખેલને કા મૂલ હે; એક ન શિખ્યા આલણ્ણા, સમ ઉનકા ધુલ હૈ. કહ્યાં, કડવા લાગે વેણુ, પુછીએ, શાથી ગયા તુમ તેણુ,
કાણાને
પેક
,'
કાણા
પેરે