Karpur Kavya Kallol Part 5 6 7 8

Author(s): Lalitvijay
Publisher: Karpur Pustakalaya Samo

Page 962

( ૧૯૦ )
ગોરીયાના ગુણ—પાળી પાષી પ્રાઢા કર્યા, વેઠી દુઃખ વિશેષ; ગારીયાના ગુણ જાણું છું, એથી અજાણ ન લેશ.
વડાની રાડ; માંથી કાર્ડ,
કાઠીમાંથી કાડ—જપે માળ જનનીકને, વધુ નાંખ્યા કાઠીમાં કહે, કાઠી મન જાણે પાપને જાણે મનથી જે થયું, કર્યું કરાયું આપ; જ્યું જાણે મન પાપને, જનની જાણે માપ.
વ્હાલાથી વેરને વ્હાલાથી વેર ન કરો, ચુકી ન દેશેા ગાળ;
ત
ધીરે ધીરે છંડજો, સરાવર છડે પાળ. દુશ્મન સાથે દોસ્તી, વ્હાલા સાથે વેર; કદીપણ તે કરવાં નહિં, સમજી સારી પેર. મશ્કરી નહી કરા-મશ્કરી ફળ માઠુ ગણ્યું, હાંશી કજીયા હાય; વેર વિરાધ એથી વધે, કરે ન એવું કાય. કાટે નહિં ચઢા—જે જન જાય દરખારતે, ખરે ખુવે ઘરબાર, ઇંજત આબરૂ નવ રહે, પરિશ્રમના નહિ પાર; જરૂર મુદ્દતે જવું પડે, નિહ તે દંડ નકામ; કશુ એ કામ ચાલે નહિ, ઠાલેા ઠાઠ તમામ. મુદ્દત પડવે મેળ નહિ, કહે વકીલ નકાર; ઘુંચવણનું ગણતા નથી, પૂછે ન આવે પાર. બન્યું એ લડવું બંધ કર, કર્યું કર પંચ કબુલ; જરજસ એથી જાયનહિ, ડડાવું નહિં ડૂલ. એ સમજ માણસ-જન કા ગામતર ગયા, વાળ્યો વળ્યો ન એહ; ભૂકયા ખર ભાગાળમાં, વળતી નળીયા તેહ. ચાહી મૂર્ખ ગઢેચડ્યો, મુઠ્ઠલ ન માંની પેર; આખુ ગામ ફરી ઉતર્યા, ગઢે ચડીને ઘેર. ગારાણી કુ ભાર ઘર ગઇ, લઇ સુતને સાથ; જતુ ગ ભ કહ્યું ઝાલતાં, આવ્યુ પુછડું હાથ. કુંભારે બહુ મુકવા કહ્યું, પણ ન મૂકયુ પૂછે; લાતે લેાહી સુતા થયા, બ્રાહ્મણ બુદ્ધિ તુચ્છ. સાહસ ન કરા—ગજ ગુહ્ય સ્થાને તે ગયા, માહી માંસના પાટ; વિનાશ વાયસન થયા, વસાતાં ગુહ્ય વાટ. ઉચિત અનાદર-શાહની દાઢી સળગતાં, બેલ્યા પ્રધાન બુઝાવ નાકર કામ હું નહિ કરૂં, સળગી જોતાં સાવ.
??
??
'
""
'
""