Karpur Kavya Kallol Part 5 6 7 8

Author(s): Lalitvijay
Publisher: Karpur Pustakalaya Samo

Page 956

( ૧૮૪ )
મેાટાની તુલના—માટા મનુષ્ય ખરાખર, નાનાથી નવ થાય; તાલાય હાથી ત્યાં કને, ગદ્ધાં પાશગ જાય. લડાઈ મોટા
પાડા પાડા જ્યાં નાનાની નીંદા
ગાય.
લડે, ખેાટ લઘુ બહુ ખાય; લડે, ઝાડાના ખસ જાય. કરે, મોટા ને તે મારું નાના શીરથી પગ લુવે, તેાયે કહે ન સાફ સૌ ગાયું ગાય છે—દુનિયે દાક્ષિણતા રહી, દુનિયા ત્યાં દારાય; ખરા જન ખાળ્યા ન જડે, ગાયું સર્વે સાધુ વખાણે શ્રાવકે!, શ્રાવક સાધુ તેમ; લાંબા બહુ કાગળ લખે, આમન સામન એમ. કહેતા કાંઇક સુધરે, કહેવું કેટલે દૂર; કહેનારા કટાળિયા, નહિ તા થયા નીર. અવસર ન ચૂકા—પ્રાણપીઉ કરતાં ગયા, વખ્ત ન વરસ્યા લેશ; અવસર ચૂકયા મેઉલા, વરસી કાઉ કરેશ. માંઢે માગી ખીચડી, કરતાં કંટાળાય; મુવા પછી મુઘાઇ કરી, કેમ કાકા નહિ ખાય. નાલાયક પણુ.--લાંચે લેાકેા લુંટિયા, હક તજી ખાધ હરામ; લાયક જન લાયક નહિ, કાળી ભીલનું કામ. જોર વિના જાય—માલ જાય માલીક વિષ્ણુ, ધણી વિના જ્યુ ઢાર; ધણી વિના ઘરણી ધરા, જાવે જો નિહુ જોર, સાનીસ'તન થાય-સાની કદી નહિં સુધરે, કરે ન ચાખ્ખુ` કામ; સાની સંત થાવે નહિ, અખે કહ્યુ છે આમ. નારાજ નાકરનારાજ નાકર નહિ ભલે, કરે દુશ્મનનું કામ; નવા સેાથી તે દુ:ખ વધુ, એક જીને આરામ. મેાટાની મેાટાઈòારે છાસ પીવાય ન, નડે નકામી તેહ; પીચે ઐાદ્ધ પચવાય તે, અભ્યાસ અને એહ. પાપડ કામ;
જેનુ કામ જે કરે-ગ ભલેડાં ગામમાં, કરે ન
નાલાયક નર ત્યુ નક્કી, નીકળે સાવ નકામ. લેડે પાપડ હાય તા, સુધર્યું જાણેા સાવ; પછી કાઇ પુછે નહિ, મુદ્દલ - મગના ભાવ. લેણું અને દેવું—લેણું હાો લાખ પશુ, દેવુ... દોકડા નહિ; પંચ ન રહે ત્યાં શાખ, વ્યાજ વધી જશે કહી.
"?
""
""
""
""
""