Kalyan 1963 04 Ank 02

Author(s): Kirchand J Sheth
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 7

909999999999989888 તુ કૌરવ તુ પાંડવ મનવા ! તું રાવણુ તુ રામ ! સં સા ૨ - મ હા સાગર
[ કલ્યાણની ચાલુ વાર્તા] ( લેખાંક : ૩)
શ્રી પન્નાલાલ જ. મસાલીયા-રાધનપુર
4
૧૯૪ ૬ એગષ્ટના દિવસેાની આ કરૂણ કહાણી છે. બનાસકાંઠાના લીલામ પ્રદેશ પર વસવાટ કરી રહેલા નિન કુટુંબની આ કરૂણ કથા મહામૂજરાતના સુપ્રસિદ્ધ લેખકની રસઝરતી કલમે આલેખાઇ છે. જીવનની છેલ્લી ક્ષણ સુધી માનાં હૈયામાં પુત્ર માટે અપાર વાત્સલ્યની સરવાણી વહે છે, ને પત્ર કેવલ સ્વાર્થને વસ થઇ કેવાં તાફાન કરે છે? છેવટે પુત્રના હૈયામાં માતા પ્રત્યે ભક્તિ ઉભરાય છે પણ કયારે? એ આ કથા તમને કહેશે. સંસાર મહાસાગરના ઉછળતા તોફાનને આલેખતી આ કથા આ એક પૂર્ણ થાય છે.. હવેથી આગામી કે શ્રી મસાલીયા · કલ્યાણ' માટે નવા રસઝરતી રશૈલીમાં કથા પ્રસગા આલેખશે!
00000000000000000:20000060000000008
મધરાત ધબકી રહી હતી. આ છેડાથી પેલા છેડા લગી ખાવા થાય. એવા પ્રચર્ડ અંધકાર છવાઇ ગયા હતા,
ચારે તરફ જ ગલ હતુ, વૃક્ષાની ગીચ ટા હતી. જાળાં હતાં, ઝાંખરાં હતાં. કાળા કાળા બાવળ હતા.
અંધારી રાતના ઢોળાતા અંધકારમાં જાણે ઊંચા ઊંચા પ્રેત ઉભાં હોય તેમ બધાં ખાતાં હતાં.
ઝાકાં
એ ગીચ. લટાની વચ્ચેથી કા સભર માતાના હૈયા જેવી બનાસ નદી ખળખળ કરતી વહી જતી હતી. મધ્ય રાત્રીના બિહામણા અંધકારની જાણે એને લેશ પડી ન હતી.
જગત આખુ નિશાની ગેદમાં...આહા ! કેવુ સુમસામ પડ્યું હતું ! એમના સુષુપ્ત મનેા-મદરમાં આવતી કાલે બેસતા સુમોંગલ નવિન વર્ષાંતે નિત આનંદ છલકાઇ રહ્યો હતો. પણ આ શું?
નદીના સામા કિનારે સમયની સભાનતાને ઝુરી, એ દમામ અંધકારમાં પણ આ કાળા
ડિબાંગ આકાર કયા પુરુષાર્થ માટે ક્રૂરતા જણાય છે ? એનું ઘેલું મન-માંકડુ કયા મદભર્યાં પ્રલાભનને વશ બની, આમ વિહરતું હશે ? આ સમયે. આટઆટલા ઘેારતને અંધકારમાં ય ?
એ કાણુ હશે? માણસ હશે કે પ્રેત ?
– ચાલે! ત્યારે એકાણુ છે તે જરા કયું કરીને જોઇ લઇએ !
લાગે છે તે માસ.
માસ છે ?
હા.
તે એને ખે શબ્દો કહેવા દે!
અરે, અક્કલના ભાઈબંધ ! શાહીના કાર રગડા જેવી આવી ભાષણ અંધારી રાતે કઈ અદમ્ય ઇચ્છાને આધીન બની તું રખડી રહ્યો છે, વારુ ? અરે, આ વેરાન જંગલની અંદર કોઈ હિંસક શ્રાપદ કયાંય છૂપાયું હશે, અગર તો કોઇ વિષધર સાપ સામે ભટકાશે તે। તે વગર મત તા પ્રાણુ નાશ કરશે, તને બડીમાં ધૂળ ચાટત કરી દેશે અને તું પાક મૂકીને રડીશ! કે પછી કેને અંધારામાં રાખી એને ખેંખાશ કાઢી નાંખવા તુજ કાંઈ ભાષા-પ્રપચની જાળ રચી રહ્યો છે?”