________________
૧૪૦ : મંત્ર પ્રભાવ
પણ દૂર હતું એટલે સંસારીઓના કલરવથી બચાય ઇતિહાસ પણ ભુલાત ને ભુસાતો જ હોય તેમ હતું.
છે તે પ્રસંગે ભૂલાઈ જાય એમાં શી નવાઈ મહારાજશ્રી પિતાના શિષ્યો સાથે ઉપાશ્રયમાં એક વર્ષ પછી સહુ ચોરને ભૂલી ગયા હતા. દાખલ થયાં. "
રાજેશ્વરી પણ હરિનંદનને ભૂલીને પોતાના ધંધામાં અને બીજી જ પળે વર્ષાનો પ્રારંભ થયો. મગ્ન બની ગઈ હતી...રાજાના હૃદયમાં પોતાની - અજીતપુરમાં રાજભવનમાં અને અન્યત્ર થયેલી નિષ્ફળતા કોઈ કોઈ પ્રસંગે ડંખતી હતી...પણ ચોરીઓ પર એક વર્ષ વીતી ગયું હતું. કોટવાલ આ નિષ્ફળતાના નિવારણને કેાઈ ઉપાય નહતા. જયારે ભાનમાં આવ્યો હતો ત્યારે તેની સિંહગુહામાં આનંદ અને આરામથી રહેતે આસપાસ કોઈ નહોતું. તેને ત્યારે આશ્ચર્ય થયું. વંકચૂલ તે આ બધી વાતને અને વ્યક્તિઓને હતું કે હરિનંદન અને બલરાજ ક્યાં ગયા ? શું સાવ વિસરી ગયો હતો. બલરાજ ચોરના અડ્ડા તરફ હરિનંદનને લઈને તે કોઈ કોઈવાર મુનિરાજના દર્શને જતે.. ગયો હશે? અથવા માંત્રિક ચારે બંનેને સપડાવ્યા તેના સાથીઓ પણ જતા... હશે ?
અને વંકચૂલની બહેન શ્રી સુંદરી અને પત્ની આવા સંશય સાથે તે ભારે ચિંતિત મને કમલારાણી તે નિયમિત ગામની આઠ દશ સ્ત્રીમહારાજ પાસે ગયો હતો અને પોતાની નાનપ ન ને લઈને મુનિશ્રીને વાંદવા અને શ્રી જિનેશ્વર ગણાય એટલા ખાતર તેણે એવી રીતે વાત કરી ભગવંતના દર્શન કરવા જતી હતી. હતી કે...માંત્રિક ગેરના પંજામાં બંને સપડાઈ આચાર્ય ભગવંત કે તેમના શિષ્ય કોઈને ગયા છે...”
| ઉપદેશ આપતા નહોતા. જૈન મુનિઓ કોઈપણ મહારાજ દમસિંહ ભારે મુંઝાયા...તેમણે સંયોગોમાં વચન ભંગ કરતા જ નથી. તેઓ જાતે સો સૈનિકો લઈને નગરીની આસપાસના ગામમાં ગોચરી માટે જતા અને ઉચિત આહાર પ્રદેશમાં બબે કેશ પર્યત તપાસ કરાવી પરંતુ મેળવીને પાછા વળી જતા કોઈને પણ કાંઈ કોઈ પરિણામ આવ્યું નહોતું.
પ્રકારનો ઉપદેશ આપતા નહતા. કોટવાલે મહિનાઓ સુધી ચાંપતી તપાસ ચાલુ ગેચરી માટે પણ હંમેશ નહોતું જવું પડતું. રાખી હતી પરંતુ હરિનંદન કે બલરાજના કાંઈ પાંચે ય મુનિઓ મોટે ભાગે કંઈ ને કંઈ તપશ્ચર્યા વાવડ મળ્યા નહોતા.
કરતા હતા... આઠ દસ કે પંદર દિવસે એકાદવાર જો કે આ દિવસ પછી એક વર્ષમાં બીજી ગોચરીને પ્રસંગ મળતો હતે..એમાં વરસાદ એક પણ ચરી નહોતી થઈ... છતાં રાજાના હૈયામાં વરસતે હોય તે એ પ્રસંગ અધૂરો રહી જતે. એક દુઃખ તો રહી ગયું હતું. એનું અરમાન આવા વખતે વંકચૂલ પોતાની પત્ની સાથે ખાધ તૂટી ગયું હતું. એના ગર્વનું ખંડન થયું હતું સામગ્રી લઈને વહોરાવવા આવતે... પરંતુ જેન અને ચોર કે ચોરીને માલ જાયે હવામાં ઉડી મુનિઓને એ રીતે આવેલી કોઈ ચીજ કલ્પતી ગયો હોય એમ લાગતું હતું.
નહતી. રાજેશ્વરી પણ પિતાના પ્રિયતમ હરિનંદનની ઉપદેશ ન આપવા છતાં ગામના પ્રત્યેક માનરાહ જોઈ રહી હતી...
વિના દિલ પર જૈન મુનિઓની હાજરીને એક પરંતુ એને ખબર નહોતી કે હરિનંદનના નામે અજબ પ્રભાવ પડી ચૂક્યો હતો. આવેલ વંકચૂલ પોતે જ મહાચર હતો ....એ જૈન શ્રમણોનું જીવન જ જીવંત ઉપદેશ સમું પ્રિયતમ નહોતે પણ માયાવી હતો !
હોય છે. સંસારના કેઈ પણ ત્યાગી કરતાં એમને
