________________
કરીશું.
કલ્યાણઃ એકબર, ૧૯૬૦ : પ૭૭ “હે સ્વામિ ! આપ દીય ધરે. માલણે જે પરસ્પર વિચારે છે કે, “રાજા આપણે કેવા વાંદરાનું સ્વરૂપ કહ્યું તે સત્ય જ છે. યેગીઓ પ્રકારનું ગૌરવ કરશે? રાજાની જન્મતિથિ કે મંત્રમંત્રાદિમાં સુજ્ઞાત હોય છે. જેથી જણાય કાંઈ મહોત્સવ છે? નહીંતર પ્રત્યેક સ્થાનેથી છે કે તેઓ કદાચ વાંદરાને મૂકી ગયા હોય? તે યેગીઓને આમંત્રે નહિ. શું અશ્વમેધ યજ્ઞ ધૂર્તો વિદેશાંતર કરે છે અને મંત્રમંત્રાદિ વગેરેના છે કે રાજયજ્ઞ ! કાંઈ પણ માહિતીને અંશ પ્રભાવથી લેકેને પિતાનામાં મુગ્ધ બનાવી જણ નથી રાજાએ શા માટે લાવ્યા હશે? આખરે છેતરી જાય છે. તેઓ ઘણું કરીને સર્વ યેગીઓ વિચારમાં પડયા. અસત્યવાદી ઉન્માદી અને માંસાહારી હોય છે. દિવસ જતાં એક દિવસ રાજાએ યોગીઓને એને વિશ્વાસ કરે કટારી સરખો છે. કયા પછયું ગીશ્વરે! તમે વિદેશાટન કરનારા છી રેય વાગીને લેહીનો પ્રવાહ ચાલુ થાય તે
કૌતુક મત્રતંત્રાદિને જાણવામાં વિચક્ષણ છે. ખબર પડે નહિ. તાકીદે આપણે બનતી તપાસ
તેથી કાંઈ પણ ઉપાય કરે કે જેથી વાનરીરૂપે
બનેલી મારી પુત્રી સારી થાય. એ કારણે જ એ પ્રમાણે કહી મંત્રી વિસર્જન થયા. રાજા સર્વને અહીં બોલાવ્યા છે! કુમારી માટે અથાગ પ્રયત્ન કરે છે. ભગત ભૂવા
સવ યેગીઓ રાજાનાં વચન સાંભળી નિમિત્તકે વગેરે પાસે વિવિધ પ્રકારે અખતરા કરાવ્યા. માદળીયા, દેરા ધાગા વિગેરે કરાચ્યું. સ્તબ્ધ થઈ ગયા; “આપણી ધારણા હતી કે પણ કુમારી કનકવતીનું વાનરરૂપ પરિવર્તન
- રાજ તરફથી માનસન્માન પ્રાપ્ત થશે. પરંતુ પામતું નથી.
અહીં તે આપણી કસેટી આવી પહોંચી. કુમારી સારી થશે એ આશાના તાંતણે “હવે શું કરવું! દીન બનેલા સર્વ ગીથાયેલ રાજા ઝાંઝવાના નીરને પણ સત્ય માની એ રાજાને કહ્યું “રાજન ! અમે ભિક્ષા વડે લે છે. કોઈપણ વ્યકિત ઉપાય બતાવે તે તેને નિર્વાહ કરીએ છીએ અને પ્રભુનું નામ લઈએ અવગણતો નથી. પણ સહર્ષ વધાવી લઈ તેને છીએ. અને તે વીંછી ઉતારવાને મંત્રેય પ્રયાસ આદરે છે.
આવડતું નથી. છતાં વિધિની મહેર જણાતી નથી. તેથી જે અમે કઈ પણ કળામાં પ્રવીણ હોઈએ રાજાનું લક્ષ્ય બુદ્ધિસાગર મંત્રીને વચને પ્રતિ તે તે કળાને તમારી સમક્ષ પ્રકાશ કેમ ન ચૂંટે છે. મનપ્રદેશમાં સંશયને ધુમ્મસ છવાઈ કરીએ? ખ્યાતિ અને માન સન્માન કેને ન જાય છે. બસ ભેગીઓનું આ કર્તવ્ય છે. ગમે? આલમમાં-કીર્તિ માટે મરણીયા બને છે. એઓની તપાસ કરવી જોઈએ.
કીતિની તૃષ્ણ પ્રાપ્ત કરવા તન, મન અને બુદ્ધિસાગર મંત્રીને જણાવ્યું કે, જ્યાં
ધનને અથાગ વ્યય પણ મામૂલા બની જાય છે. જ્યાં યેગીઓ વસતા હોય ત્યાં ત્યાંથી તેઓ રાજાએ કહ્યું, “અરે! આટઆટલા યોગીનગરમા આવે મંત્રીએ સેવકોને ફરમાન આપી એનું જૂથ શા માટે ભેગું કર્યું છે? એક દેશવિદેશ રવાના કરી દીધાં. તેઓ દેશ દેશ પણ વીરચતુર નથી? તમારી ગસિદ્ધિને -ભમી ભમીને હજારે જોગીઓને નગરમાં લાવી પ્રભાવ કયાં અદશ્ય થયે? ગધમે વૈધવ્ય લાવ્યા. સને રાજાએ એક વાડીમાં રાખ્યાં. આવ્યું છે? પરોપકારને બદલે સ્વાઈકમની
દેશ વિદેશાંતરથી આવેલા સવ યેગીએ મહત્તા ગધર્મમાં ફેલાઈ ગઈ છે શું?
