________________
૫૯૪ વહેતાં વહે જ વ્યક્તિ સ્વાતંત્ર્યને સ્વાભાવિક હકક કે રહેવાની તૈયારીઓ ચાલી રહી છે, જેઓના અધિકાર ઝુંટવાઈ જશે. એ વસ્તુ નિર્વિવાદ છે. તરફથી આપણાં ધાર્મિક સ્થાને પર આપત્તિ. ખરડ ના ઈએનું આંદોલન આવી રહી છે, આપણા ધાર્મિકસ્થાને પરના જગાવે.
આપણા વ્યાજબી ઉચિત તથા પ્રામાણિક હકકે
તથા અધિકાર પર, તેનાં સ્વાતંત્ર્યપર જે જેનસમાજે આ તકે, ફીરકા કે ગ૭ભેદના અનધિકાર અન્યાયી હસ્તક્ષેપ નંખાઈ રહ્યો છે, પ્રશ્નને ગૌણ કરીને શ્વેતાંબર, દિગંબર તથા તે બધાયને સદબુદ્ધિ સૂઝે, તેઓ પોતાના સ્થાનકવાસી, તેરાપંથી દરેકે દરેક ફીરકાના જૈન
પગલાના અન્યાયીપણને ઓળખે ને આપણી માત્ર આ તકે એક થઈને ગામે-ગામ, શહેરે
વ્યાજબી, ન્યાયી વાતને સાંભળે, સમજે ને શહેર સર્વ કેઈએ, તેમજ પૂ. પાદ આચાર્ય
વિચારે, તથા સમજી, વિચારી આ આપખુદ દેવાદિ ધર્મધુરંધર મુનિપુંગવેએ પૂ. સાધ્વીજી
ખરડો પાછા ખેંચી લે. આ અવસરે સમાજના વગે આ પ્રસંગે બધા પ્રશ્નો ગૌણ કરીને લાગ
પ્રત્યેક ન્હાના કે મોટા સર્વ કેની ફરજ છે કે ણી પૂર્વક આ એક જ જીવન મરણને પ્રશ્ન
આ ખરડાના વિરોધમાં જોરશોરથી તન, મન, ગણને કઈ પણ રીતે આ ખરડાની સામે તન,
ધન, શક્તિ, સામ તથા લાગવગને ઉપગ મન તથા ધનથી વિરોધ ઉઠાવે જરૂરી છે.
કરી આ ખરડાને કેઈપણ ભેગે કાયદાનું રૂપ આ અવસરે ચૂપ બેસી રહેવું પાલવે તેમ નથી.
લેતે અટકાવે. ભારતની લેકસભામાં કે કેઈપણ સતવધ સંઘે આ ખરડો કાયદાનું રૂપ ન લે પ્રાંતીય સરકારની વિધાન સભામાં આ ખરડો તે માટે પોતાની સઘળી શકિતઓ, લાગવગ, આવતો અટકે એ માટે સર્વ કેઈએ કેઈપણ તાકાત, તેમજ જે કાંઇ સામર્થ્ય છે, તેનો પૂરે.
જાતના અન્ય મતભેદે કે સંકુચિત વિચારણપૂરો ઉપયોગ કરવાની આજે જરૂર છે. ધર્મ
એને આ તકે બાજુયે મૂકીને તાત્કાલિક એકજ જેને હાલે છે, ધર્મસ્થાનરૂપ પવિત્ર મિલ
કામે લાગી જવું જોઈએ કે આ ખરડો ના કત જેને પ્રાણરૂપે છે, તે બધાયે આજે એકત્ર
જોઈએ, બસ ના જોઈએ.’ થઈ તે બરડે ન જોઈએ, ન જોઈએ” ના પિકા રથી વાતાવરણને ગજવી દેવાની જરૂર છે. આજે આનંદની વાત છે કે, અમદાવાદ, મુંબઈ લેહીને ઠંડું રાખવાની જરૂર નથી, પણ ગરમ તથા કલકત્તા તેમજ દીલ્હી જેવા શહેરોમાં કરવાની જરૂર છે. અત્યાર સુધી દેરાસરોમાં કે આ ખરડાની વિઘાતકતા ધયાનમાં લઈ સમાજના ઉપાશ્રયમાં જઈ પૂજા, ભકિત કે પ્રતિક્રમણ, આગેવાન તથા પ્રતિષ્ઠિત વર્ગો તરફથી, તેમજ પૌષધ કરનારા વર્ગને કહેવાનું રહે છે કે, પૂ. પાદ આચાર્યદેવાદિ શાસન પ્રભાવક ધમ તમારી ધમરાધનાને કસોટી કાલ આજે આવી ધુરંધર મહાપુરુષોની દેરવણી નીચે વ્યવસ્થિત, રહ્યો છે જે કાંઈ સત્ત્વ, જે કાંઇ આરાધકભાવ કે વિરોધ સભાઓ યોજાઈ રહી છે, ખરડાના વિરોજે કાંઈ તપ-જપ કરીને કલ્યાણ સાધના કરી ધનાં આંદલને સમાજમાં, સંઘમાં, તેમજ છે, તે બધાયને હવે સદુપયેગ કરીને તાકાત ગામે-ગામ, શહેરે-શહેર અને એ રીતે દેશવ્યાપી કેળ, શાસનદેવને પ્રાર્થના કરે, વાતાવરણમાં જાગતા થવા જોઈએ, જબરજસ્ત પ્રચાર સાધને એવી કઈ વિશુદ્ધિ પ્રગટાવે કે આપણી અજ્ઞા- કામે લગાડવાં જોઈએ. આજે અને અત્યારે નતા, શિથિલતા, વિરાધના કે બેદરકારી, આ કે જાગતા રહેવાની, ખબરદાર રહેવાની જરૂર છે. તેવા પ્રકારની ક્ષતિઓના કારણે ધર્મસ્થાનોની આજે જૈન સમાજની પ્રતિષ્ઠાને પ્રશ્ન ઉભે. પવિત્ર મિલકત પર જે કારમે કેરડો વીંઝાઈ થયે છે, તેને ગૌરવને, તેનાં અસ્તિત્વને તથા.
