________________
આ ચાર યોજાયછે
વૈદરાજ શ્રી મોહનલાલ ચુનીલાલ
‘૬લ્યાણની
ચાલુ એતિહાસિક
વાતા
વહી ગયેલી વાર્તા : રથમન નગરીમાં આવેલી યાગિની સુલસાએ ઋષિદત્તા પર યુવરાજ નકરથને તથા સવ* કોઈને દુર્ભાવ જાગે તે માટે ભય'કર કાવત્રું યાખ્યુ છે. રાજ રાત્રે નિદ્રાધીન રાજભવનના પ્રહરીઓની તે પેાતાની મત્ર શક્તિથી હત્યા કરે છે. ને ઋષિદત્તાના ગાલને લોહીથી લાલ કરી, માંસના ટુકડો તેની શય્યામાં ફેકીને તે પાછી જાય છે. એક પછી એક આમ આઠ વિશ્વાસુ પ્રહરીઓની હત્યાથી રાન્ત હેમરથ ઉદ્વિગ્ન અને છે ને મેલી વિદ્યાના સાધકોનુ આ કાય છે એમ માની મત્ર-તંત્રવાદી તથા અપરિચિત પ્રવાસીને તે નગર બહાર જવાના આદેશ કરે છે.
પ્રકરણ ૧૯ સુ પંખી સપડાયું !
આ બાજુ સુલસા ાતે રાજા પાસે જઇને યુવરાજના પત્ની ઋષિદત્તા વિષે રાજાના મનમાં વ્હેમ મૂકે છે. પાતે રાજાના આમત્રણથી રાજભવનમાં જાય છે. ને રાજાને તથા સ કાઈને ઋષિદત્તા માટે દુષ્ટ ભાવ જાગે તે પ્રકારનુ કાવત્રુ પેાતાની મંત્રશક્તિથી કરવા તે રાત્રે તે રાજભવનની બહાર નીકળે છે. હવે વાંચે આગળ.
કલસા જ્યારે પેાતાનું કામ છેલ્લી હત્યા કરીને રાજભવનના અતિથિગૃહમાં દાખલ થઇ ત્યારે રાત્રિના ત્રીજા પ્રહરની અંતિમ ઘટિકા ચાલી રહી હતી.
૫
તેણે જોયું હતુ કે મુખ્ય દ્વાર પાસે ઉભેલા પ્રહરી તૈયાર થઈને ઘટિકાયંત્ર સામે જોઇ રહ્યો હતા.
અને તેણે એ પણ જોયું હતું કે મહારાજાના મહેલ સામેના ચેકમાં એક રથ તૈયાર થને ઉભે હતા. રથમાં મહામંત્રી ખેઠા હતા અને સારથી મહારાજાના આગમનની પ્રતીક્ષા કરી રહ્યો હતા.
આ બધુ જોઈને સુલસા ખૂબજ પ્રસન્ન બની હતી. આજ પોતાનુ કામ પાર પડશે એવી તેણે
શ્રદ્ધા રાખી હતી.
ધામ
સુલસા જયારે પેાતાની શય્યા પાસે આવી ત્યારે
બાજીની શય્યા પર રાહ જોઈને બેસી રહેલી કુબ્જ એમને એમ ખેડી મેઠી નિદ્રાધીન થઇ ગઇ હતી.
કુબ્જા સામે જોઇને સુલસા અદશ્યપણાથી મુક્ત થઇ અને કુબ્જાને જગાડયા વગર એમ ને એમ પેાતાની શય્યામાં પડી. પણ આટલા સંચારથી કુખ્ત જાગી ગઇ, ખૂણામાં બળતી દીપમાલિકાના આછા પ્રકાશમાં તેણે સુલસા સામે જોયું અને આશ્ચયભર્યાં સ્વરે કહ્યું: જ્યારે પધાર્યાં ?'
હમણાજ આવી.’
મને જરા ઝેલુ આવી ગયું હતું.' કહીને કુબ્જા ઉભી થઇ અને સુલસાની શય્યા પાસે આવી.
સુલસાએ કર્યું: કુબ્જા, તુ હવે સુઇ જા. આનંદથી સૂઇ જા. આજ મારૂં કામ પતી ગયુ છે.'
કુબ્જાએ સુલસાના પગ પર હાથ મૂકીને ખાવતાં દબાવતાં કહ્યું: દેવી, આજ શું બન્યું ?'
આજ મહારાજા જાતે ત્યાં જઇ રહ્યા છે. જો રથના અવાજ સંભળાય છે !'
હા.'
કલ્યાણ
