Jain Yug 1932

Author(s): Harilal N Mankad
Publisher: Jain Shwetambar Conference

Page 6

– જૈન યુગ –
ના. ૧-૧-૩૨
કૅન્ફરન્સની આર્થિક પરિસ્થિતિ. પિતાને ગમે તે મતભેદ હોય છતાં જૈન તરીકે ભાષાનો બધુઓ ! આપની પાસે આટલી હકીકત રજુ કર્યો પ્રયોગ
કર્યો પ્રવેશ જૈનને શોભે તેવો કરવા તેમજ તેમની અને સોની પછી હું એક ઘણી અગત્યની બાબત પર આપનું ધ્યાન
ન રેશમાં છે. મતભેદ દરેક વખતે હોઈ શકે, પરંતુ તે પ્રમાણિક રોકીશ. આપની સમક્ષ કેન્ફરન્સમાં ગત બે વર્ષ અહેવાલ
મતભેદ હોવા જોઇએ અને તે સામે કેને વિરોધ હાઈ રજુ થયો છે તે સાથે તેને આવક ખર્ચને કિસાન તથા
શકે નહિં. ૫મતબિતાની ખામી 2 ભાગે જોવામાં સરવાયાં પણુ રજુ થયાં છે, તે પુથી આપણી મહાસા આવે છે તે દૂર થવી જોઈએ. બીજનોના મનગર આપણા આર્થિક પરિસ્થિતિ આપ જોઈ શકયા હશે એમ હું માનું છું.
અભિપ્રાયો-મ ઠેકી બેસાડવા દુરાગ્ર કદિ કોઈએ આવી જ સ્થિતિ છેલ્લાં થોડા વર્ષો થયાં આપણે અનુભવતા
સેવવા ન જોઈએ. અને એજ ખરા જેનું લાક્ષણિક આવ્યા છીએ અને જરૂર પડયે શક્તિ પ્રમાણે સંસ્થાને ૧૧ -
તાવ કેવું જોઈએ. ટકાવવા પ્રયાસ પણ કરતા આવ્યા છીએ. એકંદર રીતે ' છતાં આ પ્રકી સમાજ માં અનેક કર્મ, કંકાસ. વિચારીએ તે આ સ્થિતિ મૂળથી ચાલી આવે છે. આવી કલેશનાં બીજ રોપ્યાં છે સધી- સત્તા પર પણું આક્રમણ સ્થિતિ છતાં પરિપદ લગભગ અઠ્ઠાવીસ વર્ષ થવાં સતત થયાં છે અને પરિણામ એ આવ્યું છે કે રાજસત્તા આપણી કાર્ય કરી રહી છે-રહી છે અને એ પાનાજ એમ દીક્ષ જેવા પ્રશ્નોમાં હરતક્ષેપ કરવા લાગી છે અને આપણે પૂરવાર કરે છે કે તેનું અસ્તિત્વ આવશ્યક છે...અને તેનું તે મને કે કમને આકારવું પડે એવી સ્થિતિ ઉભી થઈ છે. સ્થાન કાયમ રાખવા અને સુન બંધુઓ, વિચારો, શ્રીમન્ત અને ભવિષ્યમાં આ પ્ર” ક માર્ગ લે તેની આજે સંએ પસ્પિદને ટકાવી રાખી બનતુ' કાર્ય કરવા કે કલ્પના થઇ શકતી નથી. આ બાબતમાં સમાજના ભિન્ન શ્રમ સે છે.
મિત્ર વિચાર ધરાવનારા અધુએ હજુ એ કન્ન મલી વિચાર બન્યુઓ: ૮૧ આ વસ્તુસ્થિતિ એમજ ચલાવવા તે કરી યોગ્ય નિયમ ઘડી તેના પાલન માટે ગોઠવણો કરી તેના માટે કાયમી ફંડ જેવી પેજના કરવી એ સંબંધે આપ ઘરને કલેશ મિટાવવા પ્રયાસ કરે તે કંઈ મેવું થયું અત્રે એકત્ર થયા છે તે અવશ્ય વિચાર કર્યો એવી મારી છે એમ હું માન નથી. ભવિ-ની સામે પણ આ પ્રશ્ન ઉમેદ છે. આજે દેશની સ્થિતિ પલટતી નય છે રાષ્ટ્રહિતના અંગે આપણે વ્યવસ્થિત થવા જરૂર છે. નહિત મને હજુ પ્રશ્નો સાથે આપણી કામના સંગઢન અને કેળવણી આદિ ભય છે કે વડોદરા રાજ્યના આ ખરડાના પસાર થવા અનેક પ્રશ્નો પણ આપણી સમક્ષ પડયા છે તે દરેક પ્રશ્ન પછી અનેક દેશી રાજ અને બ્રિટિશ સરકાર પણ અંગે આપણે દેશના વેપાર ધંધાના અને કામના બદલાતા આ વાત હાથ ધરશે અને આપણું પિતે આ બાબતમાં સ્થિતિ સામે ટકાવ કરવાનું જરૂર છે અને તેવા નિર્ણય લાવી શકીએ તે અવશ્ય તો કાયદાઓ સમયમાં આપણી આ એકની એક સંસ્થા નાણાને કારણે સ્વીકારે છુટકે છે. કાળભળી સામે કોઈ ટી શકયું કાર્યને બાજી જઈ તેટલા ઉપાડી ન શો અગર આપણે નથી અને ટા શકી નહિ. હજી ચતાણે નહિં તે અવશ્ય કેટલાંક કામ અણુપર્યા રહેવા દેવાં પડે તે કઈ રીતે ઉચિત ભાવિના ભૂગર્ભમાં રહેલા પાકે સ્વીકારવા પડશે. હોય એમ હું માનતો નથી. તેથી આપ સર્વે બંધુઓને આવી પરિસ્થિતિમાં વિરોધ વધારવાના પ્રયાસૈ સેવવાભલો મણું કરું છું કે આ સ્થિતિ હંમેશને માટે દૂર થાય તેની પ્રેરણા કરવી એ સમાજ દ્રત છે અને ગ્રેવી ભાવતેવા દલાજે જવા જરૂર છે અને તે મુજબ આ સૌ ના સેવવાળા માટે મારી પાસે કેમ શબ્દ નથી, શાસનદેવ પ્રવૃત્ત થશે. જે મહાસંસ્થા પાર્સથી અનેક જાતની સહાય, સૌને સંમતિ અ અજ હારી અન્તરની અભિધાયા છે. અનેક પ્રશ્નો પરત્વે વિચારણા અને દરવણી સમાજ માંગે છે
વર્તમાનપત્રો અને લેખકે. તેની સ્થિતિ સંગીન બને તેમ કરવું તે દ્વારી, આપની અને સમાજના પ્રત્યેક અંગની પહેલી ફરજ છે,
આ પ્રશ્ન અંગે ઝધડાનું સ્વરૂપ વધારે ઉગ્ર બન્યું
છે તેના મૂળભૂત કાર તરીકે કેટનાક શાસન અને દીક્ષાને ઠરાવ.
ધર્મને નામે કલમને કૉંકિત કરનારા લેખકેજ પ્રિય બંધુઓ! જુન્નર પરિષદે દીક્ષાના નિયમન અંગે મુખ્યત્વે અગ્રસ્થાને આવે એમ મને લાગે છે. જે ઠરાવ કર્યો છે તે સંબધે હું તમારી સમક્ષ થેડી હકીકત મતભેદની તીવ્રતાને મહું રૂપ આપવા આવે ક યા બીન રજી કરીશ. જીન્નમાં આપણી મહાસભાનું અધિવેશન મળ્યું પક્ષના લેખકા મથે છે અને ના નેતા ભાંપા કે નથી તે પહેલાંજ આ પ્રઆપણુ સમાજમાં ચર્ચા જગાડી હતી વિચારતા સામ અને સમાજની પરિસ્થિતિ : સમાજ અને તે સંબંધે પરિષદના પ્રમુખસ્થાનેથી મારા વક્તવ્યમાં ભાવિને તેમને વિચાર સાય સાંપડતું હોય એમ પણું મને એમ સૂચના કરી હતી. ત્યારપછી આપણી પરિષદ સામે જે નથી લાગતું. આવા લકે ટલાક વર્તમાનપત્ર પણ પ્રકારનું પ્રચારકાર્ય ચાલી રહ્યું છે તે જોતાં દરેક સાચા વિશિષ્ટ સ્થાન આપે છે. એટલું જ નહિં પણુ તે પિતાના જેનને અવશ્ય ક્ષોભ થાય એમ હું માનું છું, છતાં હું આ પત્રમાં કટારની કટારો ભયંકર અને ચોકાવનારાં શાપથી સર્વ ઘટના તરફ ઉપેક્ષાની દૃષ્ટિજ જવું ... ધારું છું: ગંદી અને ગલીચ ભાષામાં લખાયેલાં લખાણોથી ભરી કાઢે છે. કેમકે તેઓ આપણુ બંધુઓ છે-માત્ર જુદા વિચાર ધરાવનારા આવા પત્રકા અને લેખકેને હું નમ્રભાવે જણાવું છું કે હોય એટલું જ, આ બધુ વિચાર મેળવી લેવા માટે તેમણે પોતાના વિચારોને, વિનય, મયદા, અને સંયમ યુક્ત આપણા થાનને બેભાને શોભે તે રીતે કામ લેવું એજ ઠીક પ્રોદ્ર ભાષામાં સમાજ સમક્ષ મૂકવાથી અને ચાલુ પદ્ધતિને ગાય. તેમ છતાં આવા બંધુઓએ પણ સમજવું જોઇએ કે સમાજ અને ધર્મના હિતાર્થે તિલાંજલી આપવાથી તે