________________
પ્રદેશીપ્રતિખાધ યાને આત્મસિદ્ધિ ]
૧૫
જરાયે પસંદ ન હતું, એટલે તે આંખનાં ભવાં ઊંચા ચડાવીને ખેલ્યા કે’ મંત્રીશ્વર ! આને અહીથી જલ્દી બહાર કાઢા, નહિ તેા લેાકેાને તે ભરમાવી મારશે અને બિચારાએની ઢગી બરબાદ કરશે.'
''
6
એ તેા રાજાની આજ્ઞા, એટલે તેનુ ઉલ્લધન થાય નહિ, તેથી મ ંત્રીશ્વર ચિત્ર આગળ વધ્યા, પણ ઘેાડું ચાલીને જ પાછા ફર્યાં અને રાજાને કહેવા લાગ્યા કે ' હે દેવ ! આપણે આ આચાય ને જો આવી રીતે કાઢી મૂકીશું તેા એ અન્ય દેશમાં જઇને એમ કહેશે કે શ્વેતમ્બિકા નગરીના રાજા મૂર્ખ છે, તે કંઈ પણ જાણતા નથી, એટલે વિદ્વાના તથા ગુણીજનાનુ અપમાન કરે છે, તેથી આપની અપકીતિ થશે.’
રાજાએ કહ્યું: ‘તેા આપણે શું કરવું ?’
મત્રીશ્વર પાસે તેના ઉત્તર તૈયાર જ હતા. તેણે કહ્યું : મહારાજ! આપ ચતુર છે, વિદ્વાન છે. અને વાવિવાદ કરવામાં કુશળ છે, તેથી આ આચાયની સાથે વાદિવવાદ કરા અને તેને નિરુત્તર બનાવી દે. એટલે માનરહિત થવાથી તે પેાતાની મેળે ચાલ્યા જશે. આ સૂચના રાજાને ગમી ગઇ, એટલે તે મંત્રીશ્વરની સાથે શ્રીકેશી ગણધર પાસે આવ્યેા અને કહેવા લાગ્યા કે ‘ હે આચાય ! તું અહી કયારે આવ્યે છે ?’
*
શિષ્ટાચાર તા એવા છે કે પ્રથમ ધર્મ ગુરુની સમીપે જઈ તેમને વિનયપૂર્વક વંદના કરવી જોઈએ અને પછી
