________________
કેટલાંક ભૂલભરેલાં મંતવ્ય ]
૨૭
નથી. એ મંગલમય માર્ગનું શરણ સ્વીકારીને તું મળેલા માનવભવની સાર્થકતા કર.”
શ્રી કેશીગણધરનાં આ વચનેએ પ્રદેશ રાજાના અંતરમાં વ્યાપેલા મિથ્યાત્વ (અજ્ઞાન)ના ગાઢ અંધકારને ભેદી નાખ્યો અને સમ્યકત્વના સાચા સૂર્યને પ્રકાશિત કર્યો. એ પ્રકાશમાં તેને આત્મા દેખા, પાપ-પુણ્ય દેખાયાં અને તેને ભોગવવાનાં સ્થળરૂપ સ્વર્ગ અને નરક પણ દેખાયાં. પછી તેણે વિનયથી હાથ જોડીને કહ્યું: “હે ભગવંત! માંત્રિકના મંત્રથી જેમ પિશાચ ચાલ્યા જાય છે, તેમ આપના ઉપદેશથી મારા હૃદયમાં રહેલો મેહપિશાચ ચાલ્યો ગયો. છે. હે મહર્ષિ! સૂર્યને ઉદય થતાં જેમ અંધકાર ચાલ્યો જાય છે, તેમ આપની દેશનાથી મારાં અંતરમાં વ્યાપેલું અજ્ઞાન ચાલ્યું ગયું છે. હે કૃપાનિધાન ! આપનાં વચને સાંભળીને મારી ખાતરી થઈ છે કે આ જગમાં જિનેશ્વર ભગવતેએ કહેલો ધર્મ શ્રેષ્ઠ છે, તેથી હું તેને સ્વીકાર કરવાને ઈચ્છું છું” અને પ્રદેશી રાજાએ સમ્યકત્વમૂલ શ્રાવકને ધર્મ ગ્રહણ કર્યો તથા તેનું વિધિપૂર્વક આરાધન કરીને તે મૃત્યુબાદ સૂર્યાભ નામે દેવ થયે.”
પ–કેટલાંક ભૂલભરેલાં મંતવ્યો
કેટલાક આત્માનું અસ્તિત્વ સ્વીકારે છે, પણ તેના વિષે એવાં મંતવ્ય ધરાવે છે કે જેના લીધે મુક્તિ કે
