________________
ទច
जैनकथा रत्नकोप नाग आरमो. में एहवं, जेहथी उपजे वैरागो रे ॥ ज० ॥ ६ ॥ राय कहे नृपनी कनी, परणावू अपर सुकुमारी रे॥युं नीर्मोही ऊपरें, मोही रह्यो अंग निहाली रे ॥ ज० ॥ ७ ॥ कुमर न माने वातडी, कामिनीय कामण कीर्छ रे ॥ माहे पेशी माहरूं, एवं तन मन चोरी लीधुं रे ॥ ज० ॥ ७ ॥ विण प रणे अन्न न वावलं, पालव साह्या विण पाणी रे ॥ पीवू नहिं पण में कघु, नहिं ऊपर वोलो वाणी रे ॥ज॥ ॥ जु वात सवल वांधे पडी, वेदु पासें हठीलां एह रे ॥ पासें रही पीलायें, सुण मंत्रीश्वर गुणगेह रे ॥ ज ॥ १० ॥ कन्या नवि माने वापनु, मुफ कहण न माने पुत्र रे॥ एम हठ लीधे आकरे, केम मंमाशे घरसूत्र रे ॥ज ॥ ११ ॥ एहवे म त्स्योदर धावियो, कहे स्वामी सचिंता दीसो रे ॥ शे कारण मुफ धागलें, प्रकासो ते अवनीशो रे ॥ ज ॥ १२ ॥ समजावो जर तुम मित्रनें, हतीयें हन लीधो गाढो रे ॥ शीखामण देई करी, एहनी खटक हैयेथी काढो रे ॥ ज० ॥ १३ ॥ धनद कहे सुणो मित्रजी, श्यो एकपखो ए नेह रे ॥ ए चंचल तरुणी कारणे, कांइ सबल दफाडो देह रे ॥ ज० ॥ १४ ॥ ॥ ढाल ॥ नदी यमुनाके तीर, उमे दो पंखीयां ॥ ए देशी ॥ सांजल मित्र कढुं, तुऊ आगल वीनती ॥ रखे मन राखो राग, रमणीनो एक रति ।। ए रमणी रमणीय, देवाडी नातिने ॥ चोरी ले चित्तमाल, लजावे जा तिनें ॥१॥ नाखे मुख निःश्वास, न यावे निड्डी ॥ उलस वालस थाय, के जक नहिं एक घडी ॥ मन्न रहे मलवाने, रात्रि दिवस रडी ॥ संघमांहे तस ध्याने, ते धारडी ॥ २ ॥ पामे अवस्था कंप, अने अम स्वेदनी ॥ मूळ ग्लानि बलदय, लघुता मेदनी ॥ अवगुण एम अनेक, देखीता ऊपजे । ते तरुणीनी संगते, गुण श्यो नीपजे ॥ ३ ॥ जण जण सेंती प्रीति, न कीजें प्रेमनी ॥ निखर कसोटी एह के, यातम हेमनी॥ दशमो ठायासुत, वेतो तेहनें ॥ पररमणीनी लालच, लागी जेहने ॥ ४ ॥ नावे तस विश्वास, न ईजत खलकमें ॥ परियागतनुं पाणी, उतारे पलकमें ॥ रात्रि दिवस गलियोमां, हीमो हेरतो॥ हियडामा पुाननी, माला फेरतो ।। ५ ॥राती देवावे रंग ज्यु,कण्वरनी कली ॥ विफरी को विपरीत, के वाघण ज्यु बली ॥ व्याधि महानिन म के, मदिरा दृष्टिकोणतेह