________________
។ ចq जैनकथा रत्नकोप नाग आग्मो. जर न मांमे कोइगुं, कोयुं रे हो काम करे उजमाल ॥ नि ॥२०॥ हो बांधव माता तेम वली,तेम वली रे हो करतां देखी काम ॥ थइ दिलगीर मन चिंतवे,चिंतवे रे हो मुज कुटुंब थयुं धाम ॥ नि ॥ २१ ॥ हो कर्म । कमाइ जोगवे, नोगवे रे हो नहिं हां कोइनो चार ॥ हो गर्व म करशो मानवी, मानवी रे हो खोटो अथिर संसार ॥ नि० ॥ २२ ॥ हो राय .. कहे पंचकुलप्रत्ये, कुलप्रत्ये रे हो \ लहे कर्म करे एह ॥ रूपक एक . दिन दिन प्रत्ये, दिन दिन प्रत्ये रे हो पामे एम कहे तेह ॥ नि ॥ २३ ॥ हो साहिब तुमची आणथी,आणथी रे हो मध्यम आहे रे थाहार ॥ कहे नृप कुटुंब उद्देशिनें,उद्देशिने रे हो पंचकुलने तेणि वार नि॥४॥ दो ए माणस घणां कामनां,कामनां रे हो करे मजूरी खास ॥ हो वमणुं वधतुं एहोने, एहोने रे हो यो जेम वधे उल्लास ॥ नि ॥२५॥ यतः ॥ साध्व - साधुजने स्वामी, निर्विशेपो यदा नवेत् ॥ तदा साधुगुणोत्साहः, साधो रपि न वईते ॥१॥ पूर्वढाल हो जात उत्तम देवु वली,देवु वली रे हो प्रनु आदेश प्रमाण हो कहे तेडीमहिपालने,महिपालने रे हो कहे अम तुग्यो राण ॥नि॥२६॥ हो करि सलाम मुखें उच्चस्यो,उचयो रे हो महाप्रसाद महाराज ॥ ते पण तेमहिज मुखें कहे, मुखें कहे रे हो सीध्यां वांछित काज नि॥२७॥ हो पहिपालने नृप कहे,नृप कहे रे हो केता तुम थंग. जाताहोते कहेसाहिब माहरी,माहरी रे हो सांजन सघलीवातानि॥२॥ हो चार तनय प्रनु माहरे,माहरे रे हो वदूधर तेहनी ए चार ॥ एक गयो परदेशमां, परदेशमां रे हो रीसावी निर्धार ॥ नि० ॥ २७ ॥ हो ते प्रमने वहालो घणुं,वहालो वणुं रे हो तो जीवन प्राण ॥ हो ते परदेश गया पठी, गया पढी रे हो दुवां अमे घाणुं हेरान ॥ नि० ॥ ३० ॥ हो कोण नगरथी धाविया, यावीया रे हो कंचनपुर थमवास ॥ हो तुऊ वाया आवी रह्या, भावी रह्या रे हो सुण साहिव अरदास ॥ नि ॥ ३१ ॥ हो कहे नरपति महिपालने, महिपालने रे हो ए लघु बहू अम गेह ॥ तक लेवाने मूकजो, मूकजो रे हो मत करजो संदेह ।। नि० ॥ ३२ ॥ हो नृप निजमंदिर आवियो, भावीयो रे हो एम कही तस अादेश ॥ लोक तह विस्मय लयां, विस्मय ब्रह्मां रे दो श्रव रिज एद विशेष ॥ नि० ॥ ३३ ॥ हो कोइ साथै बोले नहीं, बोले नहीं
