________________
કશે દોષ નથી; એમ વિચારી તેણે તે મોનું ભક્ષણ કર્યું, અને લોકેને તેણે કહ્યું કે માંસમાં કંઈ જીવ નથી, માટે તે ભક્ષણ કરવામાં કંઈ દોષ નથી, માટે જેમ દુધ, દહીં, ફળ વિગેરેનું ભક્ષણ કરાય છે, તેમજ માંસભક્ષણ પણ કરવું, અને જેમ પાણી પીએ છીએ, તેમ મદિરાપાન કરવામાં પણ કંઈ દોષ નથી; એવો ઉપદેશ આપી તેણે પિતાના બૌદ્ધમત ચલાવ્યો; પાછળથી તે ધર્મ પાળવામાં ઘણું દુઃખ ન હોવાથી તેને ઘણું ફેલાવે છે. આજે પણ ઉકેશગચ્છનો જે પરિવાર ચાલ્યા આવે છે, તે શ્રી પાર્શ્વનાથજીના સંતાનીયા કહેવાય છે.
વીસમા તીર્થંકર શ્રી મહાવીર પ્રભુને સમય, તથા તેમને સંપૂર્ણ ટુંકામાં ઈતિહાસ. ચંદન
બાળ તથા અગ્યાર ગણધરનું વૃત્તાંત.
શ્રી પાર્શ્વ પ્રભુના નિર્વાણ પછી અઢીસો વર્ષ મગધ દેશમાં આવેલા ક્ષત્રિયકુંડ નામના ગામમાં સિદ્ધાર્થ નામના રાજાની ત્રિશલા નામે રાણીની કુક્ષિએ જેનોના ચોવીસમા તીર્થંકર શ્રી વર્ધમાન પ્રભુને (મહાવીર સ્વામીને) જન્મ થર્યો હતો. તેમને નંદિવર્ધન નામે એક ભાઈ હતા. શ્રી મહાવીર પ્રભુએ કેટલાક સમય ગૃહસ્થપણામાં રહીને અંતે આ સંસારને અસાર જાણીને દીક્ષા લીધી હતી. દીક્ષા લીધા બાદ પૂર્વે બાંધેલાં કમને લીધે, તેમને ઘણું ઉપસર્ગો છદ્મસ્થપણામાં સહન કરવા પડ્યા. છદ્મસ્થપણામાં વિહાર કરતી વેળાએ શરવણ ગામનો રહેવાસી ગોશાલો નામને એક પુઆ ભગવાનને મળે તથા ભગવાનની સાથે ફરવા લાગે; પરંતુ તે બહુ અટકચાળો અને નીચસ્વભાવનો હોવાથી લકે તેને ધિક્કારવા લાગ્યા; અને કેટલીક જોએ તે તેને તેને તેવા સ્વભાવથી લોકો તરફથી માર પણ પડ્યો હતો. મહાવીર પ્રભુ છદ્મસ્થપણામાં જ્યારે વિચરત્તા હતા, ત્યારે તે તરફના લાકમાંના કેટલાક ઘણું અજ્ઞાન હોવાથી તેમને દુઃખ ઉપજાવતા હતા, પરંતુ પ્રભુ તે રાગદ્વેષ રહિત હોવાથી શાંત મનથી તે સઘળું સહન કરતા હતા, તથા ઘણા પ્રકારની ઉગ્ર તપસ્યા કરતા હતા. એક સમયે તેમણે એવો નિયમ કર્યો કે, કઈ રાજકુમારી કે જે કેદી તરીકે પકડાયેલી હોય, દાસપણું પામી હોય, જેણીનું માથું મુંડેલું હોય, પગમાં બેડી હોય, અમને
