________________
પ્રકરણ ૨૧ મુ
વિક્રમ સવંત ૧૨૫૦ થી ૧૩૦૦.
(જગડુશાહ શેઠ, વસ્તુપાળ તેજપાળ.) જગડુશાહુ શેઠ, વિક્રમ સવત્ ૧૨૫૦
ગુજરાતમાં વાઘેલા વંશના વિશળદેવ નામે રાજા જ્યારે રાજ્ય કરા હતા, ત્યારે પાટણમાં એક જગડુશાહુ નામે મહા ધનાઢચ રોડ વસતા હતા. તે કોડ મહાદયાળુ, પરાપકારી અને જૈન ધર્મમાં દૃઢ ચિત્તવાળા હતા. એક સ મયે તેને ઘેર એક યોગી આવી ચડયા; તેને શેઠે ભાવથી ભાજન કરાવ્યું; ત્યારે તે યાગીએ ખુશી થઇ ગેડને કહ્યુ કે, હે શેઠજી! આજથી પાંચ વર્ષ સુધી ભયંકર દુકાળ પડશે. નવું ધાન્ય કે ધાસ થશે નહીં. એમ કહી સે યાગી ત્યાંથી ચાલ્યા ગયે. યાગીનું વચન સાંભળી આ દયાળુ શેર્ડ દેશે! દેશમાં પેાતાનાં માણસા મેકલી કરેાડા સાનામાહારા ખરચી ધાન્ય અને ધાસના જમરે સંગ્રહ કર્યાં, ત્યાર બાદ યાગીના કહેવા મુજબ પાંચ વર્ષ સુધી ભયંકર દુકાળ પડયા. તે વખતે આ દયાળુ જગડુશાહ શેઠે સ્થળે સ્થળે દાનશાળા ખેાલીને લાખા મનુષ્યના તથા પશુઓના બચાવ કર્યાં. ધણા રાજાઓને પણ ધાન્ય આપી તેઓની પ્રજાના પણ બચાવ કર્યા. ઘણી જગેાએ તેણે કૂવા, વાવ, તળાવે ખાદાવ્યાં, તથા પાણીની પા બાંધી કચ્છમાં આવેલાં પ્રાચીન ભદ્રેશ્વરજીના જિનમંદિરના તેમણે જણાવ્હાર કરેલા કહેવાય છે. એવી રીતે દુકાળનુ સંકટ દૂર કરવા માટે આ જગડુશાહનુ નામ હિંદુસ્તાનમાં ઘણુ: પ્રખ્યાત થયેલ છે. તેણે અધાવેલાં તળાવેા, તથા કુંડા વગેરે આજે પણ હયાત છે.
